Opeens zie je ze overal: gloednieuwe, blauwe auto’s. Metallic blauw, ijsblauw, felblauw. Ergens moeten designers al jaren geleden bedacht hebben: 2011 wordt het jaar van de blauwe auto. Alle grote en ook minder grote merken hebben blauwe auto’s in hun programma en de kopers vallen ervoor. Is weer eens iets anders dan het grijs, zilver/grijs dat jarenlang de straten domineerde.
Blauw staat bekend als een koele kleur, een kleur die goed past bij het huidige economische klimaat. Vandaar? Blauw is volgens kleurenpsychologen ook de kleur die symbool staat voor exploratie, naar buiten gerichtheid en levenslust. Heel geschikt dus voor een auto om ermee de wijde wereld in te gaan.
Het is merkwaardig gesteld met die autokleuren. Zwart en grijs lijken altijd in de mode. Andere kleuren zie je regelmatig maar toch niet veel: rood, groen, geel. Kleuren als oranje, bruin, paars, roze lijken uitgesloten, al staat er bij mij op het pleintje sinds kort een mooie roestbruine Renault.
Wit ligt gevoelig. Mijn eerste eigen auto was een witte Toyota Starlet. Niet kapot te krijgen. De kleur kon mij toen niets schelen, ik kocht wat er toevallig stond bij de garage om de hoek, voor weinig geld. Toen ik hem trots aan mijn moeder liet zien, zei mijn stiefvader, die anders nooit iets tegen me zei: “Je moet nooit een witte auto kopen.” Opeens was ik trots op mijn witte Starlet.
Auto’s moeten altijd effen zijn. Nooit met een Schotse ruit, een gezellige polkadot, of een klassieke pied-de-poule. Alleen op het racecircuit mag een designer zich uitleven.
Onze eerste Citroen Diane hadden we zelf beplakt met een vrolijk bloemetje. Maar ja, dat was eind jaren ’60. We reden ermee naar Beiroet en terug en hadden veel bekijks. Dat deed je toen nog. Maar tegenwoordig onderscheiden de auto’s van jonge mensen zich alleen nog via een extra uitlaat, een spoiler of keiharde boem-boem muziek.
Ik ben benieuwd wat de dames en heren autodesigners voor volgend jaar voor ons in petto hebben. Misschien rijden we dan wel allemaal opeens in een oranje auto om het Nederlands elftal aan te moedigen tijdens de finale van het EK.
Leuk, herkenbaar verhaal.
LikeLike