Ziggo en Porno

Het lijken wel twee striphelden: Ziggo en Porno. Maar zo zit het niet. Afgelopen maandag kreeg ik Ziggo alles-in-een. Eindelijk verlost van KPN. Ja dank u, alles ging goed. De monteur kwam op tijd, deed wat hij moest doen en alles werkte en werkt nog steeds. Glasheldere HD-televisie, draadloos internet, boven en beneden, en een telefoon met mijn oude nummer, alleen de voicemail deed het niet meer. Het bespaart me maandelijks bijna dertig euro en een hoop gedoe.

Ik heb gekozen voor een digitaal plus abonnement, zodat ik ook Geschiedenis24 en Politiek24 kan ontvangen. En Arte en andere zenders waar ik af en toe naar kijk.

Je moet er even voor gaan zitten om te weten hoe het nieuwe digitale kastje werkt. Helaas heb ik nog steeds drie afstandsbedieningen nodig. Gedoe.

Ik zap langs de verschillende kanalen en kom opeens porno tegen. Verschillende soorten, he- en gay. Die horen niet thuis in mijn pakket, waarschijnlijk is het een tijdelijk lekkermakertje, in de hoop dat ik toch nog overstap naar het duurdere Extra Programma.

Het is jaren geleden dat ik naar porno keek. Er blijkt niets veranderd. Twee, soms drie of vier mensen doen een kunstje. Een voorgerecht, een hoofdgerecht en een dessert, waarbij heel erg lang wordt gedaan over het voorgerecht en het toetje er bekaaid vanaf komt.

Vaak zijn het mooie lijven, maar staan de koppen me niet aan, ook wel omgekeerd, een mooi gezicht met een raar lijf.

De films komen uit vreemde landen, zoals Italië, Brazilië, Rusland. Er wordt af en toe gesproken, maar niets is ondertiteld. Niet nodig denken de makers terecht.

Vreemd is het wel. Ze doen hun kunstjes op lelijke driezitsbanken, met op de achtergrond abstracte schilderijen. Soms wil de regisseur het anders en dirigeert zijn spelers naar buiten. Ze doen het dan op het strand of op de rotsen met op de achtergrond een rustieke waterval. Een leuke variant is ook de boerderij, bij voorkeur de hooizolder, zodat er grassprietjes op hun bezwete lijven blijven plakken. Voor het verloop van de handeling maakt het niets uit, die blijft altijd hetzelfde.

Volgende week is het afgelopen en moet ik me weer beperken tot mijn zestien favoriete zenders. Gelukkig maar, dat is meer dan genoeg.

Over Wllm Kalb

schrijver, lezer, docent - focus: taal, geschiedenis, fotografie, Duits(land), muziek en films uit de jaren '20 - '50
Dit bericht werd geplaatst in media en getagged met , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

Plaats een reactie