Heel veel video's in omloop

Het verschijnsel dat mannen met veel aanzien er jonge jongens op na houden die voor hen dansen en met wie ze ook seks hebben, is een verschijnsel dat niet allen in Afghanistan voorkomt.

Ik schreef er over in mijn eerst blog voor WordPress, http://wp.me/p1MauM-3  een artikel dat nog vaak wordt gelezen.

Op zoek naar meer informatie, kom je op internet al gauw heel veel dezelfde teksten tegen. Veel sites kopiëren elkaar (zonder bronvermelding), de invalshoek is vaak anti-islam.  Maar er zijn natuurlijk al veel eerder wat diepgraverder studies gedaan naar het verschijnsel van de dansjongens en als je je daar in verdiept ontstaat er een ander, completer beeld. Het is en heel oud verschijnsel, dat al  voorkwam in de tijd dat delen van Centraal-Azië onder Griekse invloed stond. En inderdaad, ook in het oude Griekenland waren er perioden dat in bepaalde streken, in bepaalde kringen oude wijze mannen er schandknaapjes op na hielden.

Samarkand, ca 1920 Muzikanten spelen voor een dansjongen

In vroege reisbeschrijvingen – bijvoorbeeld die uit 1872 van Eugene Schuyler – wordt heel precies beschreven hoe in Samarkand (in het huidige Oezbekistan) de dansjongens veel aanzien genoten. Ze werden overladen met geschenken. Als de baardgroei doorzette en ze te oud werden bevonden voor hun diensten, hielp de patroon hen aan een baantje of kregen ze geld om een eigen bedrijfje op te zetten. Ook in die tijd waren er al tegengeluiden te horen, soms werd het laten dansen van jongens verboden, een verbod dat na een jaar weer werd genegeerd.

Anthony Shay was zelf danser en choreograaf in de VS. Hij studeerde daarnaast en promoveerde in 1977  op de geschiedenis van de dans in het Midden-Oosten en Centraal-Azië. In verschillende artikelen beschrijft hij hoe in landen van Centraal-Azië, zoals in ‘Turkestan’, het huidige Turkmenistan, jonge jongens, fraai uitgedost, dansten voor een gezelschap van aanzienlijke mannen. De komst van de Britten, Fransen en Russen en een meer westers georiënteerde elite in veel van deze landen, zorgde ervoor dat dit verschijnsel weer bestreden en steeds zeldzamer werd.

Maar het bestaat dus nog steeds, in Afghanistan en in mindere mate ook in andere delen van Centraal-Azië. Ook Nederlandse militairen in Afghanistan hebben erover gerapporteerd, zoals onderstaande video laat zien, een opname die een ongewoon realistische kijk geeft op het werk van de Nederlandse militairen in Afghanistan. Let vooral op de scene tussen 3.00 en 4.08

http://www.youtube.com/watch?v=dc704y4IpkU&feature=player_embedded

Veel informatie bevat ook de publicatie van Ingeborg Baldauf  Die Knabenliebe in Mittelasien: Bačabozlik. (1988) Berlin: Das Arabische Buch. 

Baldauf beschrijft vooral ook de keerzijde: door de jarenlange oorlog in Afghanistan worden jongens bij gevechtshandelingen ontvoerd en misbruikt, ze wijst op jongens die slecht worden behandeld of aan hun lot worden overgelaten. De Australiër  de Lind van Wijngaarden  constateert dat het verschijnsel ook voorkomt in delen van Peshawar, in het huidige Pakistan. (Australian Research Center in Sex, Health and Society, La Trobe University, Melbourne, Australia)

Volgens een artikel in de Frankfurter Algemeine Zeitung Die Tanzknaben vom Hindukusch van 23 mei 2011, leidt de strijd om de mooiste jongens ook tot misstanden als moord, en bij de jongens tot heroineverslaving. De VN en de Afghaanse justitie trachten deze misstanden tegen te gaan, maar in een chaotisch land als Afghanistan gaat dat uiterst moeizaam.

De bacha bazi dansen nog steeds. Niet meer zo openlijk als een aantal jaren geleden. Maar er zijn nog steeds mannen die aanzien verwerven omdat zee en mooie dansjongen bezitten.