Woensdagochtend vroeg moest ik op Schiphol zijn. Nog in het donker reed ik de A1 op, richting Diemen en de A9. Het was al druk, maar ik kon vlot doorrijden. Maar aan de andere kant, richting Amersfoort stond een flinke file. Drie rijen dik, alleen maar koplampen. Geen beweging. Ik begon me al zorgen te maken over mijn terugreis, later die ochtend.
In de buurt van Laren zag ik de staart van de file, auto’s die moesten afremmen en, wist ik, die even later tot stilstand zouden komen.

Ter hoogte van Bussum was er aan de andere kant niets aan de hand. Auto’s reden  vlot 100 km, zich van niets bewust, nog in de overtuiging dat ze over twintig minuten op hun werk zouden zijn. Maar ik wist beter. Het zou nog lang gaan duren.

Een merkwaardige ervaring. Ik wist iets wat de automobilisten aan de andere kant, op die andere rijbaan, nog niet wisten. Een soort tijdmachine.

Toen ik weer terug naar huis reed, was de file voorbij.