Al vroeg leerde ik wat hoorde en wat niet hoorde. Praten met je mondvol mocht niet; kom nooit met je mes in je mond; groen en blauw horen niet bij elkaar.
Dat laatste was gewoon zo, want dat vloekte.

Dat begrip vloeken gaf wel aan hoe erg het was, want vloeken was natuurlijk streng verboden. ‘Jeetje’ of ‘Goh’ waren al kleine zonden. ‘Donders’ mocht nog net als uitroep van verontwaardiging, maar beter was het je te beheersen en helemaal geen krachttermen te gebruiken.

De natuur trekt zich gelukkig niets aan van de kleurenetiquette. Blauw en groen zijn volop in combinatie te zien nu de blauwe druifjes staan te bloeien en de blauwe maagdenpalm zich niets aantrekt van nachtvorst.

Kleuren die zouden vloeken? Het is allemaal te simpel gedacht. Er zijn zoveel soorten blauw en groen, zoveel nuances. Elke combinatie pakt ander uit.

Sommige combinaties mag je lelijk vinden, ik houd niet van rood en oranje naast elkaar. Maar er zijn vast voorbeelden te vinden van geslaagde combinaties van die kleuren. Blauw en bruin zou ook niet mogen, maar ik zag daar juist prachtige voorbeelden van, heel gedurfd.

Kleuren vloeken niet bij elkaar, het zijn mensen die bepaalde combinaties mooi of lelijk vinden.
We moeten ophouden met het aanleren van zulke rare regels als ‘groen en blauw horen niet bij elkaar’, de natuur toont het tegendeel.