Als kind met een Duitse achternaam en een vader die onduidelijke dingen had gedaan in de Wehrmacht en een moeder uit nsb-kringen, werd ik gepest. Maar misschien ok wel omdat ik gewoon een sloom jochie met een brilletje was.
Het ging ook weer over toen ik een jaar of tien was en wat minder sloom. Bovendien waren er meer kinderen in de klas met een Duitse achternaam. En de moeder was ver weg, de vader dood. Mijn pleegouders waren zo Hollands als wat.
Ik besloot me niet meer te laten pesten. Het waren nu anderen die gepest werden, zoals de dikke Lizzy met het vette haar. Ik deed niet van harte mee.
Op onze Vrije School kregen we vanaf de eerste klas Duits. Spelenderwijs leerden we gedichten van Goethe, sprookje van Grimm, we zongen in het Duits, we leerden de oude Gotische letters schrijven. We kregen nooit grammatica, die sleet er gewoon in. Later op de middelbare school heb ik geen rijtjes hoeven leren of de onregelmatige werkwoorden, bij mij ging het vanzelf goed. Meestal tenminste.
Mijn belangstelling voor de Duitse taal en de Duitse cultuur is gebleven. Of dat nu kwam door mijn Duitse achternaam of door de school?
Wat een pestonderwerp.
Zie ook: http://www.duitslandweb.nl
Kalfjes 
Ik heb er weinig over gehoord, behalve toevallig even op Pauw & Witteman. Ik ben er helemaal voor. Het is een prachtige taal, een bijzonder interessante cultuur, een bakermat van hoogstaand wetenschappelijk inzicht en een onderschat vakantieland. Een volk met twee kanten, maar welk volk is dat niet?
Er is een schat aan kennis verloren gegaan door de wandaden van één generatie. We hadden op vele vlakken al veel verder kunnen staan als we niet het kind met het badwater hadden weggegooid door alles wat Duits was als verfoeilijk af te schilderen.
De waanzin is niet het monopolie van één enkel volk.
LikeLike
Vrije school (veelal) altijd goed, alhoewel … mijn kinderen hadden er vaak ‘de pest’ in: sofendisco en de zaterdag …. en nu …. alles gut.
LikeLike
Vrije school
Zowel dochter als schoonzoon hebben vrije school ahtergrond
Mooie bagage!
Vanwege de dag van de Duitse taal vandaag las mijn man op zijn school in de lerarenkamer het gedicht van Brecht waarvan hier de eerste strofe….
Het was muisjesstil…..
Erinneriung an die Maria
An jenem Tag im blauen Mond September
Still inter einem jungen Pflaumenbaum
Da hielt ich sie, die stille bleiche Liebe
In meinem Arm wie einen holden Traum.
Und :uber ins im sch:onen Sommerhimmel
War eine Wolke, die ich lange sah
Sie was sehr weiß und ungeheuer oben
Und als ich aufsah, war zie nimmer da
LikeLike
Prachtig. ik heb een opname van Angelica Winkler van dit lied. Komt ook op indrukwekkende wijze voor in de film Das Leben der Anderen http://www.youtube.com/watch?v=Idi4_zHUqZk
LikeLike
Dank je
Ik ga kijken of ik dat lied kan vinden
Over deze scene in Das Leben der Anderen vertelde hij ook omdat de meeste collega’s die film wel gezien zouden hebben.
Ook ik heb hem al een paar keer gezien.
LikeLike