De scootermoord – een simpele oplossing

In mei werden twee jonge mannen in hoger beroep vrijgesproken van dood door schuld. Want er kon niet bewezen worden wie van de twee de scooter bestuurde die op 15 januari 2010 een man doodreed op een Nijmeegse zebrapad. Een drama was het en een drama is het dat het hof meende niets anders te kunnen doen dan Yaoud en Mohammed vrij te spreken.

Wat was er gebeurd? In Nijmegen wilden de jongens (18 en 19 jaar oud) een hotel overvallen. Er kwam een kink in de kabel en ze vluchtten op een scooter de stad in, achtervolgd door de politie. Zonder helm, zonder kenteken, over stoepen en tegen het verkeer in reden ze als dwazen door de stad. Dat moest wel mis gaan En dat ging het ook. Op de Canisiussingel botsten ze tegen een 50-jarige Arnhemmer die daar net overstak. Beide jongens raakten licht gewond, de wandelaar overleed. Ze deden ook nog eens agressief tegen het ambulancepersoneel dat ter plekke kwamen om hulp te verlenen.

De rechtszaak draaide om de vraag wie van de twee heren aan het stuur had gezeten en wie achterop zat. Want alleen de bestuurder zou aansprakelijk zijn voor het dodelijk ongeval. Niemand kon aantonen wie van de twee de schuldige was en de verdachten hielden natuurlijk hun mond. En dus werden ze, met dank aan hun advocaat, de zwierige Bram M., vrijgesproken.

Vroeger op school hadden we ook wel eens van die akkefietjes: twee leerlingen, allebei betrokken bij een vervelend voorval, gaven elkaar de schuld. De oplossing was dan altijd heel eenvoudig: beide kregen straf. Daar hadden ze dan wel vrede mee. De eer was gered, niemand was de schuldige, maar dat er straf volgde was logisch.

Over Wllm Kalb

schrijver, lezer, docent - focus: taal, geschiedenis, fotografie, Duits(land), muziek en films uit de jaren '20 - '50
Dit bericht werd geplaatst in Feiten en meningen en getagged met , , , , . Maak dit favoriet permalink.

4 reacties op De scootermoord – een simpele oplossing

  1. joost tibosch sr zegt:

    Of het befaamde, en dat hakt erin- “Salomonsoordeel” : bij onzekerheid van wie het kind is (en zelf weten de beide vrouwen dat maar al te goed), het kind dreigen te doden. De echte moeder zegt dan “geef het maar aan de ander” en krijgt het kind. Vandaar de “wijze Salomon”!

    Weet alleen niet of dat hier op een of andere kan worden toegepast en of zoiets nog werkt. Van vroeger herinner ik me nog maar al te goed dat (met een ander of anderen) onverdiend straf krijgen , voor wat die ander, die er niet voor uitkwam, had gedaan, helemaal niet plezierig was en de “sociale cohaesie” ernstig nog weet ik hoelang kon verstoren.

    Dat die knapen alle twee veroordeeld en streng gestraft moeten worden is sowieso duidelijk, lijkt me! En in ieder geval..dat de zgn. slimme BramM dit nog lang wordt nagedragen, ook! Je kunt ook onuitstaanbaar slim zijn…

    Like

  2. Arjan Fernhout zegt:

    @ joost tibosch sr 11.54 Een sympathieke reactie, maar de associatie ontgaat me totaal. Dat Bram M. een zeer formalistisch advocaat is die zich uitsluitend richt op de merites van het requisitoir is genoegzaam bekend. Natuurlijk is er sprake van dood door schuld. Maar men kan niet vanuit een fenomenologie overgaan tot collectief straffen. Tenslotte leven we niet in Israël.

    Like

  3. Gerrit zegt:

    Belachelijk dat ze worden vrijgesproken, alleen omdat niet bewezen kan worden wie er reed. Nou dat is dan een fraaie zaak. Rij iemand dood en zorg ervoor dat niet duidelijk is wie er aan het stuur zat en je komt ermee weg. Jammer voor de nabestaanden, maar ja, wie maakt zich daar nu druk over.

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s