“Ik heb toch een hoop meegemaakt, daar kan je wel drie boeken over schrijven.” Aan het woord is Gerry. Hij had gehoord dat ik wel eens mensen help bij het opschrijven van hun levensverhaal.

“Mijn zus is getrouwd met een zwager van Willem Holleder, nou dan weet je het wel. Dan hoor je hele gekke verhalen. Mij heeft hij ook wel eens een kunstje geflikt, maar ik weet niet of ik dat moet vertellen. Misschien krijg ik daar dan problemen mee, want meneer loopt weer vrij rond. Wij gingen altijd vissen in Vinkeveen, met drie maten. Zijn alle drie dood. En niet in hun bed hoor, maar altijd door een ongeluk. Eentje vermoord. De politie doet er niets aan. Kan geen toeval zijn toch? Nee, dat zaakje stinkt en meneer Holleder weet er meer van, maar ja, probeer daar maar eens een vinger achter te krijgen.
En een vriendin van me had een aardig café op de Nieuwedijk. Wat denk je? Afgebrand. Toevallig hè. Zaak naar de sodemieter. Het duurde vijf jaar voordat de verzekering iets betaalde. Maar in de tussentijd was de zaak alweer opgebouwd en zat er een kledingwinkel in, wat denk je, familie van Holleder. Dan krijg je wel door hoe het spel gespeeld wordt …”

Gerry gaat zo nog een half uur door en vraagt dan terloops hoeveel het zou kosten om zijn verhaal te laten opschrijven. Als hij het bedrag hoort – ik heb geen idee, maar roep spontaan: vijfduizend euro – zegt hij dat hij er nog even over moet nadenken, hij zal het eerst zelf proberen. Succes Gerry.