De vos trekt zich terug in zijn onderaards kasteel
De vogels zwijgen en in ’t koele struweel
Ze schuilen in ’t donker woud tot ’s avonds laat
Ze weten dat hen een hete dag te wachten staat

De planten drinken van het frisse ochtenddauw
Ze tonen zich nog even in goud en koningsblauw
Dan trekken zij zich terug want inderdaad
Ze vrezen de hete dag die komen gaat

De oude man sluit de luiken van zijn huis
Hij trekt zich berustend terug in de donkere kluis
En leest een boek over goed en kwaad
Hij kent de hete dag die ons te wachten staat

De anderen trekken al vroeg naar strand en zee
Het is druk, de reis duurt wel een uur of twee
Maar ze verheugen zich op wat komen gaat
De hete dag die ons te wachten staat