In de niet-zo-leuke televisiequiz De slimste mens was een van de antwoorden bij een filmpje: Een meid van Halal. Het antwoord sloeg op een van de zusjes Alariachi dat was betrokken bij het vliegtuigongeluk van Turkish Airlines in 2009.
Vreemd, een zo’n losse meid; ik ken ze alleen als trio: De Meiden van Halal.

Steeds vaker wordt het woord ‘meisje’ vermeden als het om wat oudere meisjes gaat. Te kinderachtig zo’n verkleinwoord en dus wordt het ‘meiden’. Ze gaan naar meidenclubs, dragen meidenkleding en kijken naar meidenprogramma’s. Daar ben ik inmiddels aan gewend.

Vreemder wordt het als het om één meisje gaat, dat wordt dus een of de meid. “Het is een stevige meid”, hoor je dan, of “Een mooie meid”. Komt al aardig in de buurt van het denigrerende “Een echte straatmeid” of “Die meid heeft ook altijd iets te zeuren”.

‘De meid’ doet mij direct denken aan het gelijknamige toneelstuk van Herman Heijermans dat inderdaad over een dienstbode gaat. Als je naar je huishoudelijke hulp verwijst met ‘de meid’ klinkt dat niet aardig.
Maar als nichten onder elkaar zeggen: “Meid, wat heb jij nou aan”, klinkt het opeens weer heel opgewekt.

Lastig al die nuances in de Nederlandse taal.