Er zijn veel manieren om je als persoon te onderscheiden van anderen. Je bent lang, klein, dik of dun, je hebt rood of juist heel erg donker haar, je zit vol sproeten of juist niet. Je neus is lang, krom of recht. Maar dat je je ook kunt onderscheiden door het aantal vingers wist ik niet.
Toch lopen er op aarde enkele duizenden mensen rond met aan elke hand zes vinger en vaak hebben ze ook nog eens zes tenen aan elke voet.
Een kleine speling van de natuur die overerfelijk blijkt te zijn. Al eeuwen wordt er over polydactyly geschreven. Oeroude afbeeldingen zijn er van bekend. Mij hadden ze het echter nooit verteld, tot ik een boek las over de ‘six fingered king’, Paleologis, de laatste byzantijnse vorst van het Oost-Romeinse rijk, die dus eigenlijk twelve fingered was.
Soms haalt men bij jongen kinderen deze zesde vinger weg, alsof het om een misvorming gaat. Toch is het vaak handig, bijvoorbeeld bij het pianospelen.
Maar lastig bij het aantrekken van een handschoen. Dat wel.
Als je in Tibet een kind krijgt met 6 vingers aan elke hand dan brengt dat geluk. Daar kwam ik achter toen ik een kindje een klein speeltje gaf. De moeder van dat jochie tikte me op de schouder en gaf mij een teken dat ik het handje met zes vingertjes mocht aanraken van een kindje dat ze op de armen droeg. Het zou mij geluk brengen. En dat heeft het gedaan, of dat een gevolg is van het aanraken van dat handje met zes vingertjes weet ik uiteraard niet. Wel een mooie gedachte dat zij mij dat gunde, toch? 🙂
LikeLike