Ze was er opeens in de derde klas, de mooie Faye. Na een half jaar vertrok ze weer, met opgeheven hoofd; te mooi en te nonchalant voor de kweekschool.
Een paar jaar later kwam ik  haar weer tegen in Amsterdam waar ze werkte op de platenafdeling van De Bijenkorf, helemaal bovenin. Ze stond achter de platenbar, waar je de platen die je had uitgezocht kon beluisteren. “Ik sta hier voornamelijk voor de decoratie”, zei ze spottend. Maar zij was het die met haar mooie handen de platen voorzichtig uit hun hoes haalde en ze op de draaitafel legde. Je kon er wel uren blijven zitten. Er werd ook veel geflirt daar boven. Je kwam er liefhebbers tegen van Dave Brubeck mar ook van Mieke Telkamp.

Via een goede  vriendin hoorde ik af en toe hoe het verder ging met Faye. Ze trouwde met een ijshockeycoach en woonde een paar jaar in Amerika. Later was ze weer terug en woonde in Heemstede, haar nieuwe man was makelaar of zo.

Ze stierf nog geen veertig jaar oud aan borstkanker. Altijd als ik de acties van pink ribbon ondersteun doe ik dat vooral voor haar.