Parijs, Parc Belleville

Het is er nu van gekomen, een bezoek aan de wijk Belleville-Menilmontant in Parijs. Vanwege het liedje Menilmontant, maar ook vanwege de film Le ballon rouge uit 1956. Die film toont een Parijs vol stegen en trappen, met oude halfafgebroken huizen, rokende fabrieken. Geen Grote Boulevards, maar kleine pleintjes met cafés waar de baas veel te dik is en een grote snor heeft. Edith Piaf is hier geboren, hier ontstonden de opstanden in de 19^e eeuw toen het nog echte arbeidersbuurten waren waar zich heel veel immigranten vestigden uit Oost- en Zuid-Europa.

Bestaat het nog? Aan de oostrand van Parijs, in het 20^e arrondissement, ligt nog steeds de heuvel van Belleville, met nu bovenop een park, aangelegd op de plek waar de grootste armoede heerste.  Vanaf de top heb je een heerlijk uitzicht op de stad. Het is een modern park, rechttoe, rechtaan. Er is veel veranderd in de buurt. In de jaren zestig en zeventig zijn de wijken Belleville en Menilmontant op de schop genomen. De vele bouwvallen zijn gesloopt en vervangen door vaak lelijke flatgebouwen. De stegen en sloppen zijn verdwenen, veel Joodse inwoners zijn verhuisd en hebben plaats gemaakt voor nieuwe immigranten uit Noord- en Midden-Afrika, Indo-China. Het is een bonte wijk met heel veel kleine winkeltjes en bedrijfjes.

Hier en daar zijn nog wat plekken te vinden waar de sfeer van de jaren 50 nog is terug te vinden, zoals rond de Rue Piat, Rue de Transvaal. De trappen zijn er ook nog, de straten hellen.  Steeds vaker komen kunstenaars en studenten in deze buurten wonen omdat de huren er relatief laag zijn, in lege kantoren komen ateliers en galeries. Er zijn nog geen toeristen, de prijzen liggen een stuk lager dan in het centrum van Parijs.

Avenue Simon Bolivar in het 19e arrondissement

Via de Avenue Simon Bolivar, een heerlijke brede straat met aan twee kanten prachtige platanen, gaan we nog even kijken in het park des Buttes Chaumond, ook al zo’n plek die niet op de route van de toeristen ligt. Een groot, romantisch park met enorme hoogteverschillen, met een waterval en smalle bruggen over een diepe kloof en een koepeltje om uit te kijken over Parijs. En een heerlijke uitspanning om op deze stralende nazomerdag te lunchen en wat weg te dommelen, met in m’n oor de mp3 speler die Charles Trenet laat horen.

Parc des Buttes Chaumond

Charles Trenet Minilmontant http://www.youtube.com/watch?v=RgtA7FOs90k

Zie ook: http://wp.me/p1MauM-tD Waar ik nog naar toe wil gaan