Septemberlicht

Île de la Cité met de Notre Dame. Foto: Wllm Kalb

Septemberlicht

De zon staat laag, de schaduwen zijn lang
Het wit wordt minder wit, maar zacht en warm
De lucht is helder, zelfs geluiden kinken anders
In septemberlicht zie ik alles scherp.

De herfstzon is niet zo fel, ze streelt
Ze is mild en vriendelijk, ze koestert en verwarmt
Zet de stad in een klare gloed
Dan zie ik, als voor het eerst, het ontwerp

Zichtbaar is nu het schoongepoetste beeld,
Het ritme van de ramen, de kleine balkons
Het spel van licht en schaduw is voor ons,
Parijs in september –  als in de chansons.

Juliette Gréco met l’Âme des poètes

Over Wllm Kalb

schrijver, lezer, docent - focus: taal, geschiedenis, fotografie, Duits(land), muziek en films uit de jaren '20 - '50
Dit bericht werd geplaatst in Feiten en meningen en getagged met , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

4 reacties op Septemberlicht

  1. galmiers zegt:

    Ik vroeg me nog wel even af hoe het septemberlicht zou zijn in de buitenwijken van Parijs waar men ook de poëzie bedrijft. Ik vroeg het Grand Corps Malade.

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s