Bij Parijs denk je altijd aan de Seine, maar de stad kent nòg een rivier, de onzichtbare Bièvre die vanuit het zuiden de stad binnenkomt en ondergronds bij Pont d’Austerlitz in de Seine uitmondt.
Ik kwam de rivier tegen op de eerste bladzijden van ‘De begraafplaats van Praag’ van Umberto Eco, de roman die begint in het Parijs van eind 19e eeuw toen de Bièvre nog stoomde door de meest smerige wijken van Parijs en er mensen in verdronken, door Eco huiveringwekkend beschreven.
Het riviertje ontspringt in de buurt van Versailles en is niet meer dan 40 kilometer lang. Nergens is de Bièvre breder dan een meter of vier. De naam betekent ‘bever’.
Van oudsher lagen er in het stadsgebied langs deze stroom veel kleine fabriekjes, ververijen en leerlooierijen; al het afval verdween in het water, zodat de rivier in de loop van de 19e eeuw een stinkend riool werd. Niet gek dus dat in 1912 werd besloten om de rivier onder de grond te stoppen.
Enkele jaren geleden kwamen inwoners van Parijs met het plan om de rivier weer tot leven te wekken, maar het zou zo zeker 100 miljoen euro gaan kosten om de stroom weer bovengronds te halen, zodat men het plan heeft laten varen. Alleen in het uiterste zuiden, in de grote parken, kan een deel van het plan gerealiseerd worden.
In verre buitenwijken van Parijs, zoals bij Cachan, is het nog mogelijk om delen van de Bièvre te vinden, binnen de Pérephérique is er geen water meer te zien. Wel zijn er nog sporen van de rivierbedding en de oude fabrieken te vinden in het 13e en 5e arrondissement. De gemeente Parijs heeft bronzen plaquettes in die straten laten aanbrengen waar de rivier eens doorheen stroomde.
Een wandeling georganiseerd door Walking Paris volgt zo precies mogelijk de bedding van de rivier. De tocht gaat door delen van de stad waar je anders nooit zou komen. Het zijn niet de mooiste wijken van Parijs, maar wel boeiende stukjes van de stad waar het verleden tot leven komt.
De tocht gaat van Parc Kellerman helemaal in het zuiden langs de Moulin des Prés. Dan door de buurt Les Goblins, waar vroeger de gobelins geweven werden en nu nog het Gobelinmuseum te vinden is; langs de oudste huizen van Parijs bij het ‘Ilot de la Dame Blanche’, verder naar het noorden, om uit te komen bij de Jardin des Plantes.
Voor details én de route zie:
http://www.walking-paris.com/download-free-tours/free-walking-tour-along-the-river-bievre
Reblogged this on Iris Pinson.
LikeLike
Leuk, ik zocht op waarom een rivier zich in hemelsnaam zou willen bronnen in Guyancourt maar als een baron van Münchhausen heeft hij zichzelf uit een moeras getrokken.
LikeLike