De jaren vijftig en het ongerepte platteland vormen de favoriete locaties voor het Nederlands drama van dit televisieseizoen. Dokter Tinus loopt elke woensdagavond nog steeds rond in het stadje Woerkem aan de Lek, nog steeds in zichzelf gekeerd, weinig empatisch, zich bezighoudend met de kleine en wat grotere problemen van zijn patiënten. De assistente is nog steeds onaangepast, in de verovering van schooljuf Lisa zit weinig schot. Een klunzig gemaakte serie, de muziek past niet bij de beelden, zelfs de figuranten figureren houterig. Toch kijken wekelijks ruim 1 miljoen mensen naar deze SBS-serie, kijkers die de zender goed kan gebruiken.
Ook nostalgisch is de serie Moeder ik wil bij de revue van omroep Max, over kolenboer Bob die zijn geluk beproeft in de stad en een roeping voelt voor de revue. Wat een verschil met dokter Tinus. Moeder ik wil … is duidelijk met liefde gemaakt, met veel oog voor details. Liedjes van Wim Sonneveld zijn kunstig in het verhaal verwerkt. De serie geeft een romantisch beeld van een voorbije tijd. Behalve (te) mooie auto’s zien we in de serie ook de ouderwetse platenspeler, de transistorradio en zien we Annet Malherbe een poging tot ochtendgymnastiek doen bij de radio, met de stem van de onvergetelijke Ab Goubitz en de pianoriedel van Arie Snoeks. Er valt wel wat af te dingen op de serie, want wat is dat voor een accent waar Bob mee spreekt in welke stad zijn we eigenlijk? Maar het verhaal is geloofwaardig, het ontroert en wordt uitstekend vertolkt door o.a Egbert-Jan Weeber en Noortje Herlaar. Kijkcijfers: 1,8 miljoen, een verdiend succes voor omroep Max.
De derde serie die aansluit op de hang naar het verleden en de puurheid van het platteland is De geheimen van Barslet, elke zaterdag te zien op Nederland 2. Via uitzending gemist heb ik twee afleveringen bekeken, maar ik snap er niets van. In de zeven afleveringen wordt het vreemde verhaal telkens vanuit een ander personage verteld, langzaam aan zou dan de waarheid achter vreemde verschijnselen onthuld worden: Twin Peaks in de polder. Mooi gefilmd, maar ik haak af. 469.000 kijkers volgden de geheimen afgelopen zaterdag; minder dan de makers hadden gehoopt.
Goed dat er nu eens veel Nederlands drama te zien is op de televisie, opvallend dat ze alle drie die ‘vintage touch’ hebben en je als kijker meevoeren naar vroeger of naar het platteland waar de waarden van toen schijnbaar nog hoog gehouden worden.
BZV is nieuw Nederlands drama! http://www.dickblogt.nl/jan-en-martin-broers/
LikeLike
Hoezo heeft De geheimen van Barslet minder kijkers dan gehoopt volgens de makers? Het gaat om doelgroepen en marktaandelen. En daarin scoort het nog goed.
LikeLike
Marktaandeel is interessant voor de adverteerders en de zendercoördinator. De makers willen vooral veel kijkers.
LikeLike
Barslet moet ik op mijn gemak nog eens bekijken, twee keer even er midden in gevallen en ik zie steeds vissen uit de lucht vallen en begrijpen doe ik het nog niet. De andere twee vind ik geweldig, ik moet nog oppassen dat ik niet verslaafd raak aan tv, volg nu al 4 dingen.
Mooi blog over de hedendaagse tv die juist weer over het verleden gaat.
LikeLike
Ik heb nu alle drie afleveringen van Barslet gezien en ik blijf het volgen. Na de eerste aflevering had ik daar ernstige twijfels over. Ik vind het knap geconstrueerd, met steeds dezelfde gebeurtenissen vanuit een ander gezichtspunt en dan telkens een stukje verder.
Ook wij vroegen ons af waar die revue dan wel speelde. Het accent in de serie lijkt nergens naar en had er beter niet kunnen zijn. Waar is dan die stad waar men zowel die zachte g als een visafslag heeft? In die tijd sprak men, dat vinden we nu, zwaar geaffecteerd. Dat had er beter in kunnen zitten.
Die dokter ken ik niet.
LikeLike