Inspecteur Sarah Lund verdwijnt aan het eind van The Killing deel 3 voorgoed. Ze komt niet meer terug, het einde van een boeiende serie is daarmee een feit.
Een regenachtige vrijdagavond en een zondagochtend waren net genoeg om de tien delen van Forbrydelsen 3 (eigenlijk: de misdaad) te bekijken. En het is zo spannend dat je je blijft kijken. Het is ook direct weer vertrouwd. Ja, Sarah Lund draagt haar befaamde Noorse truien (twee verschillende) er is sprake van een gruwelijke misdaad en pas aan het eind van het laatste deel weet je als kijker precies hoe het zit. Deze keer is er een groot concern met veel macht en invloed bij de misdaad betrokken, met zoveel tentakels in de samenleving dat het bijna niet meer geloofwaardig is. Het concern heeft ook direct toegang tot de politiek, ook invloed op de minister-president. Er is even een duidelijke overlap met de serie Borgen, Christiansborg, de zetel van de regering, is vaak in beeld, ook in deze serie veel politiek gekonkel om een coalitie overeind te houden. Dat leidt wel eens af van de misdaad waar het om te doen is.

We komen nu bij stukjes en beetjes meer te weten over het privéleven van Sarah Lund. Over een vorige relatie met een medewerker van de geheime dienst die toch niet helemaal voorbij lijkt en vooral over de relatie met haar zoon Mark. In de loop van de serie wordt duidelijk dat Sarah grootmoeder wordt en ze heeft tijd nodig om dat te verwerken. Een keer zien we haar gelukkig. Ze woont in een klein huisje met een moestuin aan de rand van Kopenhagen, maar ze is maar zelden thuis en van tuinieren heeft ze geen kaas gegeten. De zaak slokt haar helemaal op. Lund is eigenzinnig, koel en gaat als altijd doelgericht te werk.

Er is een klein meisje ontvoerd, Sarah Lund doet er alles aan om haar tijdig terug te vinden; de ontvoerder maakt het haar heel lastig. De ontvoering heeft alles te maken met een oude zaak waar het team van de politie maar moeilijk een vinger achter krijgt. Het is een ingewikkeld verhaal, de eerste aflevering moest ik opnieuw bekijken om alle feiten en personages in m’n hoofd te krijgen. De scenes duren erg kort, de feiten rollen bijna over elkaar heen. Veel speelt zich af op verlaten, roestige schepen, oude scheepswerven en afgedankte havengebieden, vaak in de schemering, mistroostiger kan het bijna niet. Het laatste deel brengt iedereen naar Noorwegen, naar de fjorden, maar daar regent het constant, de stemming is naargeestig.

Zeker, The Killing 3 is weer zo’n goedgemaakte Deense serie. Het verhaal zit ingenieus in elkaar, je wordt als kijker steeds op het verkeerde been gezet. De fotografie is indrukwekkend, er wordt buitengewoon goed geacteerd, niet het minst door Sofie Gråbøl die nu voor het laatst gestalte gaf aan de atypische politie-inspecteur, zonder achtervolgingen, zonder seks en in een ouderwetse Noorse trui.

Wilt u ook een andere kant zien van Sofie Gråbøl? Belijk dan dit lange interview dat Ward Verrijcken had met de actrice tijdens het Filmfestival Gent.
httphttp://www.cobra.be/cm/cobra/cobra-mediaplayer/film/1.1160782