Hoe red ik me er uit? Het paardenvleesschandaal

UnknownGoede biefstukken eet je bij Piet de Leeuw in de Noorderstraat. Dat weet elke Amsterdammer. Dat het om paardenbiefstukken ging wist niet iedereen, dat bleef een goed bewaard geheim. Het Parool berichtte gisteren erover. De leverancier bracht elke week dozen vol paardenbiefstukken naar het restaurant, maar de eigenaar ontkende dat glashard.

Vanochtend op het Radio1 Journaal was te horen dat eigenaar Loek van Thiel alweer spijt had van die bewering. In een vraaggesprek met een verslaggeefster zei hij onder meer:

… omdat ik weet dat het onderwerp paard heel gevoelig ligt  

“Dat paardenvlees dat is geweest. Ik heb nu even de tijd om te kijken wat ik ga doen hiermee. Heb nu geen paardenvlees wat ik serveer …  maar ’t is de traditie van Piet de Leeuw, de zaak die al veertig jaar bestaat. We hebben het altijd verkocht en die traditie heb ik voortgezet. Ja, alleen niet gemeld. Maar dat hoeft ook niet, want er staat biefstuk, niet van een of ander dier, gewoon biefstuk die lekker is en voor de rest dacht ik ik heb ik niets kwaads gedaan. Elke week komt het vers binnen. We maken zelf de hazen schoon. Wat dat betreft is het op de juiste manier gegaan. Alleen nou wordt er een beetje ophef over gemaakt omdat ik ben gevraagd van ja of nee. Op dat moment ging er in m’n hoofd even een knop om. Iemand die ik niet ken en dan opeens zomaar ja zeggen …
Natuurlijk heb ik er spijt van. Had ik niet moeten doen, maar op dat moment was ik aan ’t werk en dan wordt het gevraagd, ik zeg ‘nee natuurlijk niet’ omdat ik weet dat het onderwerp paard heel gevoelig ligt en ik heb gedacht op dit moment kan ik beter nee zeggen en er niet gelijk op inhaken want dan krijg je een heel verhaal. En ik denk, hou het vanavond maar even zo, dan zien we morgen wel weer wat er gebeurt. Toen was het te laat, was het artikel al verschenen. Alle mensen uit de kast, en ja, wat moet ik er mee? Ik bedoel, nog even en ik word afgeschilderd als een crimineel terwijl ik dat toch echt niet ben en ook niet zal worden …”

Over Wllm Kalb

schrijver, lezer, docent - focus: taal, geschiedenis, fotografie, Duits(land), muziek en films uit de jaren '20 - '50
Dit bericht werd geplaatst in Amsterdam, Feiten en meningen en getagged met , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

3 reacties op Hoe red ik me er uit? Het paardenvleesschandaal

  1. Aad Verbaast zegt:

    Tja, “biefstuk” kan van oorsprong alles zijn. Dat dan weer wel.
    Als dan 40 jaar lang niemand vraagt van welke beest die biefstuk komt dan zegt dat net zoveel over de smikkelaars als de uitbater..

    De vraag naar paardenvlees stijgt overigens snel. Nederlanders houden ook wel van een koopje.

    Like

  2. berternste zegt:

    Er is niets mis met paardenvlees, mits goed gecontroleerd op toevoegingen als medicijnen, groeimiddelen en dergelijke. Dat geldt voor alle vleessoorten. Alle etenswaar verdient strenge controle. Dat toezicht laat veel te wensen over. Men vertrouwt veel te veel op zelfregulering van de sector. (Geldt ook voor andere sectoren, denk aan de financiële.)

    Zoals een Britse commentator zei: vertrouwen op zelfregulering is een tijger op de kop tikken en zeggen: ‘wees braaf’.

    Like

  3. vertrouwen is mooi, contróle is beter zei mijn ex ….

    Like

Plaats een reactie