Op het tafeltje van kamervoorzitter Van Miltenburg staan dus boeken, weten we nu, zoals de Bijbel en de Koran. De grondwet en vast ook en het kamerreglement. En de dikke Van Dale natuurlijk. Je kan ter plekke even wat opzoeken als dat nodig is, echt een werkje voor de hulpkrachten die naast de voorzitter zitten, die het eigenlijke werk doen. Onduidelijk is of ze Bijbel of Koran ooit hebben gebruikt. Zouden ze wel eens hebben opgezocht of een vrouw haar man mag slaan of dat zonnepanelen wel of niet gesubsidieerd moeten worden?

Wilders wilde de Koran weg hebben. Anderen wilden dan ook de Bijbel weg hebben, maar uiteindelijk blijft alles zoals het was.

Ik heb ook een voorstel. Zet Annie M.G. Schmidt op het tafeltje van de voorzitter, het Verzameld Werk. Als de kamer braaf is, leest de voorzitter voor. Als ze niet meer weten hoe het moet, kijk je even in de Dikke Annie en de oplossing ligt voor de hand.

Toen Adam zei: ‘’k Ga morgen kropsla poten,’
toen was dat dus het allereerste plannetje op aard.
Maar ja, toen Eva zei: ‘Ik heb toch liever kroten,’
toen was dat eerste plannetje meteen al van de kaart.
En sindsdien bleef het altijd zo met plannetjes beramen,
de ene maakt een plan, de ander gooit het om,
alleen wanneer je samen doet, met duizend mensen samen,
En als duizend mensen zeggen: ‘Kom we gaan eens
bruggen bouwen, wegen maken,
dijken leggen, haring kaken,
tunnels graven, land ontginnen,
steenkool winnen, garen spinnen’,
dan gaat alles volgens plan,
wat een mens dan al niet kan.

(‘Plannen’ Liedjes voor ‘De Inktvis’ 1947-1950, in Tot hier toe)