Schrijfster en filosofe Joke Hermsen keerde zich zaterdag in een lang artikel in de Volkskrant tegen de iPadschool van Maurice de Hond. Ze stelde voor een Hannah Arendtschool te beginnen, gebaseerd op de principes: denken, dromen, leren, verbeelden, verdiepen en verhalen vertellen. Twee werelden lijken op elkaar te botsen. De mannelijke wereld van technologie en vooruitgang en de meer vrouwelijke visie op de wereld, die van de inhoud, van het innerlijke. Beide willen uiteraard voor de kinderen het beste: goed onderwijs dat voorbereidt op een lang en prettig leven vol succes en ontplooiing van talenten.
De iPadschool wordt door Joke Hermsen wel erg eenzijdig belicht. Als je haar artikel leest, denk je dat kinderen er de hele dag ‘gamen’ op hun iPad. De brochure van de vereniging O4NT laat een ander beeld zien. Er moet ook op de iPadschool echt worden geleerd, er komt een reken- en taalatelier, kinderen werken individueel maar ook in groepen en natuurlijk moeten ze de verplichte kerndoelen onder de knie hebben aan het eind van de basisschool. Het moet vooral een school worden voor morgen, alles van gisteren is overbodig. Kinderen moeten leren de weg naar kennis te vinden, kennisoverdracht, zeker klassikaal, is verleden tijd.
Hé dat ken ik, dat was ook de gedachte achter het competentiegerichte onderwijs op de Hogeschool waar ik werkte. Klassikaal lesgeven was opeens uit den boze, studenten moesten zelf een leervraag formuleren en dan uitvogelen hoe ze die vraag konden beantwoorden; de docent mocht alleen nog maar als coach optreden. Daar is men inmiddels weer snel van teruggekomen, want de resultaten waren bedroevend.
Actrice Barbara Sukova speelt Hannah Arendt in de gelijknamige film van Magaretha von Trotta
Joke Hermsen zet daar een onderwijsfilosofie tegenover, gebaseerd op de ideeën van filosofe Hannah Arendt die overal een antwoord op lijkt te hebben. Hermsen schetst een prachtig onderwijslandschap met tijd om na te denken en te dromen om van daaruit te komen tot creatieve gedachten en oplossingen. Techniek mag sporadisch worden ingezet als middel, nooit als doel.
Of die ‘Master Steve JobsSchool’ wat wordt, moet nog maar bewezen worden. Het is nieuw, dus aantrekkelijk. Ik zie vooral veel praktische bezwaren. En natuurlijk zal blijken dat je niet kunt zonder de kennis van gisteren en zelfs eergisteren. Je zult alles wat internet aanbiedt moeten wegen en beoordelen en dat kan alleen als je beschikt over kennis én een kritische houding. Ik denk niet dat je die via een app op je iPad kunt verkrijgen.
Artikel Joke Hermsen: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3467821/2013/06/30/We-willen-een-Hannah-Arendtschool-in-plaats-van-een-Steve-Jobsschool.dhtml
Brochure O4NT http://o4nt.nl/wp-content/uploads/2013/01/o4nt_Boekje_V7.pdf
Iedereen die (lang) in het onderwijs gewerkt heeft, weet dat onderwijs al intensief genoeg is om er ook nog eens moeilijk over te gaan zitten doen. Zij weten ook best dat het ideaal blijft om al onze menselijke tradities MET alle nieuwe mogelijkheden die we nu hebben in te bouwen in de groei van onze kinderen, zodat zij daar zelf weer mee vooruit kunnen naar een toekomst toe. Als oude al lang gepensioneerde docent weet ik maar al te goed, dat men aan dit ideaal de handen zo vol had en heeft, dat onderwijs alleen maar alle, ook politieke, steun verdient.
LikeLike
This is a time where the parents can learn a lot by what Hannah Arendt had to say.
LikeLike
Dit is wel een een aardig en niet te moeilijk stukje waar het Arendt zoal om te doen was. En hoe dit tegenwoordig is toe te passen. De auteur trekt qua moraal tegenover technocratie een vergelijking met het denken van Immanuel Kant. (Tijdgenoten van Kant, zoals Adam Smith – die van de onzichtbare hand – waren uitgesproken moralisten. Daarbij moet men wel bedenken dat ideeën over ‘moraal’ destijds in het redeneren – Vernunft – slotsommen waren van een soort rekenen met taal. Wat b.v. moderne marktfundamentalisten over Smith opmerken staat haaks op diens ‘Theory of Moral Sentiments.’ Maar qua intentie maakt de auteur een zeer goede indruk):
Waardevolle professionaliteit
De onmetelijkheid van goed werk
LikeLike
Dank voor deze waardevolle aanvulling.
LikeLike
Hoe men het ook bekijkt het begint altijd bij een droom…
http://dagendauwsnotenbalk.blogspot.be/2013/04/ruimtevaarder-kommil-foo.html
LikeLike
Hoofd, hand en hart; zo waardevol. Ook waardevol is een geïnspireerde leraar. Deze verstaat de kunst om in een klassikale (ja, ja) les ALLE leerlingen erbij te betrekken. Leerlingen krijgen zo ook het gevoel dat ze ertoe doen. Wanneer een leerling geen basis heeft, zullen er nooit leervragen (kunnen) worden gesteld. Ik ben niet voor ‘opzoekonderwijs’; daar zijn hoofd en hart niet vertegenwoordigd. Kennis lijkt tegenwoordig wel een vies woord. Maar goed, discussie over onderwijs is er altijd al geweest en zal er ook altijd blijven. Laten we het goede behouden.
LikeLike
Zaterdag had ik al genoten van het essay van Joke Hermsen, dat mijn opvattingen benadert.
Het stuk van de link van Arjan Fernhout, over Waardevolle professionaliteit heb ik nu ook uitgeprint.
Het type mens dat jij schetst in de laatste zinnen ; mogelijk zonder kennis en kritische houding vind ik een gruwel en beangstigend.
LikeLike
Wellicht werd de iPad-school van Maurice de Hond te eenzijdig behandeld door Joke Hermsen, dat laat ik graag in het midden, maar een feit is dat vaak gekozen wordt technologische oplossingen (techniek als doel) in plaats van inhoudelijke keuzes te maken.
Hoewel het stuk van Hermsen misschien wat pretentieus klonk door het citeren van filosofen, vond ik het een behartigenswaardig betoog.
LikeLike
Hier een frontale aanval op het betoog van Joke Hermsen.
LikeLike
Interssant artikel, duidelijke mening die duidelijker dan ik kon verwooorden zegt wat ik ook betoog: het ligt allemaal niet zo zwart-wit, de inzet van de iPadscholen is helemaal niet zo slecht, op sommige gebieden draven ze te ver door ; de ideeen van Hannah Arendt bieden zeker geen pasklare oplossing, maar wel bruikbare uitgangspunten.
LikeLike