Vanwege de bezuinigingen op de omroep wordt er minder zelf geproduceerd en meer ingekocht. Series, films en ook documentaires. Maandagavond herhaalde de ncrv de documentaire ‘De nachtmerrie’ over een beschuldiging van seksueel misbruik, een Zweedse productie uit 2011.
Wat moet ik als Nederlandse kijker met dit zeer persoonlijke verhaal van Thomas en Jennie, twee jaar nadien? Thomas werd ervan beschuldigd zijn dochtertje seksueel benaderd te hebben toen het kind op zondagochtend bij haar ouders in bed kroop. Thomas droeg geen pyjama. Het meisje raakte zijn penis aan, pappa duwde haar handje weg, niets aan de hand. Maar mama Jennie vertelde het gebeuren aan haar zuster die Jeugdzorg alarmeerde. Paniek, huiszoeking, arrestaties. Thomas zat daarna twee maanden vast, de kinderen werden uit huis geplaatst; het duurde weken voordat ze werden vrijgesproken en de kinderen weer naar huis mochten en alles weer een beetje normaal was.

Ik zou willen weten of zoiets ook in Nederland kan gebeuren. Ik wil horen hoe de media in Zweden met dit verhaal zijn om gegaan. Of er iets is veranderd door dit verhaal naar buiten te brengen, of reageren Zweedse autoriteiten en de Zweedse Jeugdzorg nog steeds zo dom en bevooroordeeld als uit deze documentaire blijkt?

Het uitzenden van de documentaire zonder enige context (er werd niet eens duidelijk gemaakt in welk Scandinavisch land dit drama zich afspeelde) heeft nauwelijks enige zin, is niet meer dan opvulling van zendtijd.
De wijze les uit deze documentaire: doe altijd een broek aan als er kinderen bij je in bed komen spelen.