
Afrikaans wordt gesproken door zeven miljoen inwoners van Zuid-Afrika en Namibië, in Westkaap en Noordkaap is het de belangrijkste taal.
Deze week waren we op stap met vrienden uit Kaapstad die een weekje Amsterdam deden. Aanvankelijk spraken we onderling Engels en dat ging prima, maar toen ook de ouders van een van de gasten bij ons kwamen zitten, werd dat lastiger omdat hun Engels minder goed was. We besloten ieder onze eigen taal te spreken, zij spraken Afrikaans en wij Nederlands. Wonderwel ging dat heel erg goed, als er maar langzaam en duidelijk werd gesproken. Een vorm van het gebruik van luistertaal, een begrip dat ik nog niet kende maar dat een jaar geleden werd geïntroduceerd door onderzoekers van de Universiteit Maastricht. Er zijn talen die je wel kunt verstaan en lezen maar niet of niet goed kunt spreken. Dat is dan voor jou een luistertaal. Omgekeerd is ons Nederlands voor de sprekers van het Afrikaans een luistertaal. Soms moesten we even iets duidelijk maken met behulp van het Engels, maar daarna ging ieder van ons weer over in zijn moedertaal en luisterden we naar de luistertaal.
Dat Afrikaans had ik lang niet meer gehoord. Op de lagere school hadden we nog Afrikaanse liedjes geleerd, zoals ‘Sarie Marijs’ en ‘Mama ek wil ’n man hè’. In de jaren tachtig gingen we naar voorstellingen van Pieter-Dirk Uys die snedig commentaar gaf op de toen verfoeide politieke constellatie in Zuid-Afrika waar het apartheidssysteem nog bestond; Uys die vooral opzien baarde met zijn creatie van Evita Bezuidenhout, een goed van de tongriem gesneden, uiterst rechtse politica. Door velen werd het Afrikaans beschouwd als de taal van de Apartheid en daarom vermeden. Toch is het nog steeds de derde taal van Zuid-Afrika. Er vindt een ware revival plaats, vooral ook omdat het Afrikaans geen exclusief blanke taal is, zoals ik altijd dacht, de meerderheid van native speakers van het Afrikaans zijn kleurlingen en Zuid-Afrikanen met een Javaanse of Indiase achtergrond.
In het Afrikaans wordt gedicht, gefilmd, geschreven. Er bestaan prachtige romans, gedichten, toneelstukken, opiniebladen en films in het Afrikaans.
Afgelopen zomer was er in Den Haag het ‘Festival voor het Afrikaans’. Het is me volkomen ontgaan, misschien wel een teken dat het Afrikaans voor velen nog een onaangename bijklank heeft uit de jaren van de Apartheid, terwijl het toch onze zustertaal is die we, met enige inspanning, goed kunnen volgen. Een taal die zo mooi is, zo poëtisch, zo ingenieus. Wij nemen het woord ‘legging’ klakkeloos over uit het Engels, maar in het Afrikaans werd dat een ‘kleefbroek’. Kom daar maar eens op.
Meer over luistertalen:
Over Pieter-Dirk Uys: http://www.pdu.co.za/
Mooi om zo te kunnen communiceren.
Zo luister ik graag naar de teksten van Gert vlok nel?
Vaak zijn een paar woorden genoeg om het luisterend en voelend te begrijpen.
LikeLike
Gert Vlok Nel Beautiful in Beaufort West
En jy was beautiful op Beaufort-Wes
en ek was so verskrik en verskriklik lief vir jou
en jy het op grafte en op treine
en op Ford Fairlane se agterseats gevry
en nou is jy en jou man both computer analysts
en laas winter you tried to cut both of your wrists
en nou skryf jy vir my jy kan nie meer slaap nie,
nie meer lag nie,
nie meer iets vir jouself doen nie,
nooit ooit weer vir my soen nie
En mooi mooi mooi was jou woorde ook
terwyl jy menthol sigarette rook
en daai sweet sweet dinge vir my se
terwyl jy sweet sweet in my arms le
en die presiese woorde het ek presies vergeet
ek onthou net die rook en die sweet in Beaufort-Wes
en jou kaal liggaam onder ’n cool summer cotton dress
nie meer slaap nie, nie meer lag nie
nie meer iets vir mekaar doen nie
nooit ooit weer vir jou soen nie
En dis miskien soos ’n storie uit die Huisgenoot,
maar jy’t een aand skielik vir my weggestoot
en in die rear view mirror jou gesig gekyk
en gese ‘miskien moet ek gelukkiger lyk’
daardie aand kon ek nie aan die slaap raak nie
en het gevoel hoe my hart losruk uit my lyf
en soos ’n roeiboot in die rivier afdryf
ek kon nie meer slaap nie, nie meer lag nie,
nie meer iets ooit reg doen nie,
nooit ooit weer vir jou soen nie
En die laaste herinnering waaroor ek sing
is die nag toe ek en jy die melktrein aan en aan in die nag in ry
tot anderkant die ding dong gong
van die breakfast waiter in die gang verby
en dit was my wake-up call my lief
jy het gese wees asseblief lief vir my
maar ek het gedroom ons het in Beaufort-Wes gaan woon
en ek kon nie meer slaap nie, nie meer lag nie,
nie meer so iets doen nie,
nooit ooit weer vir jou soen nie
LikeLike
Dank je!
LikeLike
Ik kon het niet laten hé!
LikeLike