‘Hij vertoont weer eens zijn nukken.’ Wat hij dan laat zien blijft duister, maar een goede verstaander heeft maar een half woord nodig. ‘Pas op voor zijn nukken.’  Berg je dus maar. Die nukken passen in het rijtje uit de conference van Wim Sonneveld: ‘hurken en lurven’, van die dingen die we allemaal hebben maar die niet aan te wijzen zijn. Op je hurken kun je tenminste nog eens gaan zitten en die lurven zijn er om lekker vast te pakken.
Die nukken blijven  abstract, geen idee waar ze zitten, hoe ze ontstaan en weer verdwijnen. Iemand die ermee opgezadeld is, kan er behoorlijk veel last van hebben, vooral ook zijn/haar omgeving.

Zelden vraagt men: ‘Hoe staat het met de nukken vandaag?’ of zegt men: ‘Je moet eens naar je nukken laten kijken!’ Die nukken moeten we beter in de gaten houden, ze verdienen meer aandacht. Bij de halfjaarlijkse onderhousbeurt vooral de nukken niet vergeten!

Van Dale geeft aan dat er ook een enkelvoud is: ‘nuk’, maar dat ben ik nog nooit tegengekomen. Het zou zijn afgeleid van ‘neuk’ = stoot.
Ten slotte een mooi citaat van columnist Hugo Camps over de Belgische minister Vanackeren: ‘Zo stekelig als zijn haar, zijn ook zijn nukken.’ (DeMorgen.be)

Met dank aan Else K.