De opdrachtgever weet het ook niet meer

imagesAls beginnend tekstschrijver was ik overijverig. Ik was zo blij als ik een opdracht kreeg, dat ik onmiddellijk begon te schrijven – om er dan achter te komen dat ik veel te weinig wist.
De opdrachtgever had me wel iets verteld: ‘We hebben de winkel helemaal opnieuw ingericht, maak maar een advertentie. Kijk dit is onze folder, ga maar aan de slag’.  Op hangende poortjes moest ik dan terug naar de opdrachtgever: waarin verschilde de nieuwe winkel eigenlijk van de oude, waar moest ik de nadruk op leggen, wat voor mensen komen er eigenlijk in de winkel en voor welk medium is de advertentie eigenlijk bedoeld?
Goed doorvragen tijdens de briefing, zo leerde ik, is essentieel. Beter een zeur dan een tekstschrijver die maar wat doet.

Heel blij was ik met de opdracht om teksten te schrijven voor een mooie folder van een adviesbureau uit Amstelveen. Ik kreeg de opdracht via de vormgever die al bezig was met de aangeleverde tekst maar gelukkig doorhad dat dat geen duidelijk verhaal was. In de folder stelde het bureau zich voor aan potentiële klanten als een degelijk bureau dat advies kon geven over strategie en richting. De drie oprichters hadden elk een deel van de tekst geschreven en die aan elkaar geplakt. Er was geen touw aan vast te knopen.

Dus ik op de fiets naar Amstelveen, prettig ontvangen in het chique kantoor. Ik deed deze klussen naast mijn deeltijdwerk in het onderwijs; het was opmerkelijk hoeveel prettiger de werkomgeving was in zulke kantoren dan in de al wat oudere, stoffige gebouwen van de school waar ik werkte, hoeveel lekkerder de koffie was, hoeveel zachter de stoelen.

Toen ik de heren adviseurs vroeg wat ze eigenlijk wilden vertellen, kwamen ze er niet goed uit. De een was een filosoof die wat aan marketing had gedaan, de tweede kwam uit de wereld van het personeelsmanagement en de derde was een cijferfetisjist. Alle drie aardige, kundige mannen maar op de vraag wat het bedrijf nu eigenlijk te bieden had, konden ze geen eensluidend antwoord geven. Ze begrepen dat ik dat probleem niet voor hen kon oplossen. Ze kregen huiswerk mee. Ieder voor zich ging eens duidelijk opschrijven op welke vragen van klanten ze antwoord konden geven.
We hebben de week daarop een hele zondag bij elkaar gezeten in het appartement van de filosoof in de Jordaan en uiteindelijk is er een sterke tekst uit gekomen.

Ik stuurde een flinke rekening die ze zonder morren betaalden. De klus had me enorm veel tijd gekost en achteraf bedenk ik me dat ik een driedubbel tarief had moeten hanteren, ik zat er niet alleen als tekstschrijver maar ook als communicatiespecialist en bedrijfspsycholoog.
De opdracht leidde gelukkig tot meer interessante opdrachten. Een paar jaar later verkochten de mannen het bedrijf (‘de toko’) aan een Amerikaanse ondernemer en verhuisden naar respectievelijk Frankrijk, Italië en Thailand.

Over Wllm Kalb

schrijver, lezer, docent - focus: taal, geschiedenis, fotografie, Duits(land), muziek en films uit de jaren '20 - '50
Dit bericht werd geplaatst in Feiten en meningen en getagged met , , , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

2 reacties op De opdrachtgever weet het ook niet meer

  1. cornutus zegt:

    Inderdaad Wllm, dóórvragen. Kan je heel veel moeite besparen. En de opdrachtgever beseft dan dat hij ook maar uit zijn nek lult. 😉

    Like

  2. Blewbird zegt:

    Doorvragen en ook steeds checken tijdens het proces.

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s