Een paar dagen somber weer zijn zo voorbij als je de dvd-box in huis hebt van een spannende, goedgemaakte serie. Met Kerstmis kreeg ik The Bridge deel 2: opnieuw genieten van tien uur spannende film. Knap gemaakt, goed verteld. Wat is toch het geheim van zo’n goed serie, waarom maken wij niet zoiets, samen met de Vlamingen? Onze politieserie ‘Flikken’ is in vergelijking met dit werk uit Scandinavië huiskamertoneel.

In deze serie vormt de brug tussen Kopenhagen en Malmø opnieuw het openingsdecor van tien uur spanning. En ook deze keer zijn het de Zweedse inspecteur Saga Norén en de Deense politieman Martin Rhode die moeten samenwerken, al gaat dat niet altijd van een leien dakje.  Ze worden geconfronteerd met merkwaardige milieuactivisten die niet voor een moord meer of minder terugdeinzen (er vallen erg veel doden in deze serie). Maar het is niet de plot die het meest boeit in Bron II Broen, hoewel die knap in elkaar zit, het zijn vooral de karakters van de twee inspecteurs die boeien. Aan hun privé-perikelen wordt veel aandacht besteed.

Saga Norén (gespeeld door Sofia Helin) is licht autistisch, ze weet dat, maar het kost haar erg veel moeite om tactvol om te gaan met andere mensen. Ze woont sinds kort samen met een schat van een man, maar het lukt haar nauwelijks om ‘gewoon’ te doen, hoezeer ze dat ook probeert aan de hand van zelfhulpgidsen. In haar werk is ze zeer kordaat, voor niets en niemand bang.

Martin Rhode (Kim Bodinia) loopt daarentegen over van gevoel. Hij worstelt nog met de nasleep van de moord op zijn zoon (uit The Bridge I), zijn huwelijk hangt aan een zijden draadje. Hij gaat de confrontatie aan met de moordenaar van zijn zoon, een oud-collega, door deze in de gevangenis te bezoeken.

Een aantal nevenintriges lijken aanvankelijk bijzaak, maar worden steeds belangrijker; je moet als kijker goed blijven opletten. Het einde komt niet geheel onverwacht maar laat genoeg vragen open om nog een derde deel van deze serie te verwachten.
Het spel, het camerawerk ook de muziek, het is allemaal topkwaliteit. Regisseur Hans Rosenfeldt geeft alles een wat melancholieke kleur mee. Dat zorgt voor eenheid in de opnamen en onderstreept het eigen, unieke karakter van de serie.
Wat je ontgaat als je alleen de ondertiteling leest, is het gebruik van Deens en Zweeds door elkaar. In de praktijk leidt dat vaak tot grappige misverstanden en wederzijdse plagerijen. De Denen verstaan de Zweden beter dan omgekeerd.

trailer http://www.film1.nl/films/trailer.php?id=39604
Zie ook
Sofie Gråbøl over Sarah Lund http://wp.me/p1MauM-SB 
Over de trui van Sarah Lund http://wp.me/p1MauM-U7
The Killing 3 – spannend tot het eind http://wp.me/p1MauM-Ry

Daarom is Borgen zo goed  http://wp.me/p1MauM-tz
Interview met Sidse Babett Knudsen http://wp.me/p1MauM-Nx
Borgen 3 Dat was het dan http://wp.me/p1MauM-13B