Ze zat bij Recht in de regio, bij Mr. Visser aan tafel en vertelde in het kort haar verhaal, waarbij ze zacht moest huilen. Haar dochter ging trouwen. Zij en haar man waren het daar niet mee eens, maar alla, als zij dat nou zo graag wilde. Jaren had ze gespaard voor een mooie trouwjapon voor haar dochter. Die waren ze samen gaan uitzoeken. En ze wilde dat ze bij hen uit huis zou trouwden, zoals het hoorde. Ze hadden het huis versierd. Nee, het feest was niet bij hen, dat was bij de ouders van de bruidegom, een apart feest voor de vrouwen en apart voor de mannen, zo deden die mensen dat.

Ze zag er netjes uit de mevrouw, vast naar de kapper geweest nu ze op de tv zou komen. Een mooie ketting droeg ze. Je kon horen dat ze ergens uit de buurt van Rotterdam kwam. Het verhaal over de bruiloft had ze vast al heel vaak verteld, maar nu met al die mensen erbij en meester Visser die zo vriendelijk zat te luisteren en de goede vragen stelde, ging ze weer helemaal in die geschiedenis op.

Op de ochtend van de bruiloft was de dochter bij haar gekomen, helemaal overstuur. Ze wilde écht niet met die man trouwen, zei ze. Zij en haar man hadden niet geprobeerd om hun dochter om te praten, maar haar beslissing geaccepteerd en de versiering weggehaald.
Toen hield het verhaal op.
Ik had veel meer willen horen, maar het ging haar helemaal niet om de bruiloft die niet doorging of over een boze schoonfamilie, maar om de bruidsjurk die ze wel had betaald maar die dus niet gebruikt was. De winkel wilde haar geen geld teruggeven en wat moest ze nu? Ze mocht iets komen uitzoeken, maar de winkel was van een buitenlandse, dus allemaal hele kleine maten … daar had ze niets aan.

Mr. Visser maakte haar duidelijk dat er juridisch niet veel viel te halen, maar ik luisterde al niet meer. Zag alleen nog maar een opera voor me het handenwringende hoofdpersonen die eerst van elkander hielden maar later elkaar haatten. Romeo en Julia, het eeuwige multiculti-drama, in de schaduw van De Kuip. Stampvoetend te keer gaan, moord en doodslag. Aria’s om wroeging en wraak uit te schreeuwen. Het libretto ligt al klaar, nu de muziek nog.

Zie ook: De rijdende rechter op de ordinaire toer http://wp.me/p1MauM-9t