Vaak heb ik me afgevraagd: onder de lieden van koninklijke bloede moeten toch ook homoseksuele mannen en lesbische vrouwen zijn, ook vroeger al, maar je hoort er zelden iets over. Tot verdriet van sommige homomannen was prins Friso dus geen homo. Het eerste koninklijke homohuwelijk moet nog plaats vinden. Lijkt me een mooi feest.

Maar de geschiedenis biedt een aardige verrassing. Ver in het zuiden van Duitsland lag tot 1918 het koninkrijk Württemberg. Niet het belangrijkste koninkrijk van Duitsland. Pruisen, Beieren en Saksen waren groter en belangrijker, maar niettemin een echt koninkrijk met verbindingen met vorstenhuizen in heel Europa. Sophie, de eerste vrouw van onze koning Willem III was een halfzuster van Koning Karel I van Württemberg. En juist deze Karel I (1823-1891) is een opmerkelijke koning geweest. Hij trouwde heel keurig op 23-jarige leeftijd met Olga, een dochter van tsaar Nicolaas I. Of dat huwelijk ook werkelijk is geconsumeerd weten we natuurlijk niet. Olga kreeg nooit kinderen en haar man besteedde de eerste jaren van zijn huwelijk aan zijn ‘hartsvriend’ adjudant Freiherr Wilhem von Spitzemberg. De koning bracht de winters bij voorkeur door in Zuid-Frankrijk en Italië en volgens de dagboeken van zijn lijfarts legde hij een bijzondere belangstelling aan de dag voor besnorde jongemannen die rondhingen in parken en koffiehuizen. Over zijn seksuele voorkeur werd uiteraard officieel gezwegen, maar hier en daar werden hints gegeven en toespelingen gemaakt.

Veel later, de koning was toen al in de vijftig, had hij een langdurige relatie met Amerikaanse jongemannen. Als eerste was er de pianist Richard Mase Jackson, 23 jaar jonger dan de koning, die aanvankelijk studeerde aan het conservatorium in Stuttgart. Na een blessure aan zijn hand kon hij zijn studie niet voortzetten. Hij werd assistent van de Amerikaanse consul in Stuttgart en zo kwam hij in contact met koning Karl. Al snel trad hij in dienst van de koning, werd overladen met cadeaus en na een paar jaar kreeg hij ook een de titel baron. Hij had zijn eigen vertrekken in het paleis die via een gangenstelsel waren verbonden met de koninklijke appartementen. Wegens zijn verdiensten voor het koninkrijk Württemberg kreeg baron Von Jackson ook een onderscheiding van onze koning Willem III toen hij op bepek was bij zijn half-zwager.

Amerikaanse dagbladen schreven wat gniffelend over deze bijzondere vriendschap van de Duitse vorst, zonder in details te treden, maar wel met veel suggesties. De Württembergse kranten zwegen, maar er werd natuurlijk veel geroddeld, de bijzondere vriendschap bleef niet onopgemerkt. We kennen de details bijvoorbeeld uit de dagboeken van de lijfarts van de koning, deze had het over de ‘tegennatuurlijke neigingen’ van de koning die hij niet in toom kon houden. Jackson wordt omschreven als een mooie, zeer innemende jonge man, die de harten stal van alle mensen met wie hij omging. Hij was een groot liefhebber van exotische bloemen.

Na een aantal jaren had de koning genoeg van Jackson. Hij had zijn oog laten vallen op een andere jonge Amerikaan die samen met zijn vriend vanuit Amerika naar Europa was gereisd. Het was de jonge hulppredikant Charles Woodcock die al snel de favoriet van de koning werd en zich graag liet fêteren. Het ging zelfs zo ver dat de koning de Amerikaanse schulden van zijn meegereisde vriend Donald Hendry betaalde. Het gedrag van de koning begon steeds meer ergernis op te roepen. Hij liet de staatszaken versloffen, er lagen meer dan 800 stukken te wachten die nog door de koning getekend moesten worden. Koning Karl en Woodcock verschenen gezamenlijk in het openbaar ze droegen daarbij dezelfde kleding; ze hadden niet in de gaten dat ze heimelijk weden uitgelachen.

Charles Woodcock als voorlezer voor koningin Olga en twee hofdames

Het was uiteindelijk Otto van Bismark die druk uitoefende op de regering in Württemberg: er moest eindelijk iets gebeuren. In 1888 greep minister-president Hermann von Mittnacht in en de jonge Amerikanen moesten hun koffers pakken.
Maar de koning bleef niet lang alleen hij vond een nieuwe vriend in de theatertechnicus Wilhelm George, die hij trouw bleef tot zijn dood in 1891.

Karl I was een tijdgenoot van de Beierse koning Ludwig II (1845-1886) over wie heel veel meer is geschreven en over wie films zijn gemaakt. Karl is vrijwel onbekend. Maar er zit toch een mooi verhaal in, ik zou het wel eens willen zien in een mooi filmepos.

Meer over Karl I :
Paul Sauer: Regent mit mildem Zepter. König Karl von Württemberg. DVA, Stuttgart 1999. ISBN 3-421-05181-X.
en de interessante website:  http://gayinfluence.blogspot.nl/search/label/Karl%20I%20von%20Württemberg
Over de dagboeken van de lijfarts van de koning Bertholt von Fetzler: https://www2.landesarchiv-bw.de/ofs21/olf/einfueh.php?bestand=6771 

Meer over royalty:
Schandaal in Saksen http://wp.me/p1MauM-R5 
Ook in de beste families … http://wp.me/p1MauM-Hf 
Louise prinses van België http://wp.me/p1MauM-zd 
Land zoekt koning http://wp.me/p1MauM-Um 
Omhoog – omlaag trouwen http://wp.me/p1MauM-JD