We kwamen tegelijk aan bij het schap met bakproducten, de mevrouw met het rode haar en ik en we grepen allebei mis, er lagen geen pakjes met bakpoeder meer in het vak.
“Ach”, zei ik, “zonder kan ook wel, onze grootmoeders kenden vast geen bakpoeder en die bakten toch ook brood.” “Ja, dat is zo”, zei de roodharige. We bleven nog even staan. “Ik ga een worteltaart maken, ik weet niet eens of daar wel bakpoeder in moet. Wat doet het eigenlijk?” We hadden kennelijk allebei niet goed opgelet tijdens de lessen scheikunde want ik wist het ook niet. “Het maakt het brood wat luchtiger,” gokte ik, “of het bevordert het bakproces.” Wat gaat u maken?” vroeg de mevrouw – nu we toch zo gezellig stonden te praten. “Dadelbrood met noten en een scheutje sterke koffie”, zei ik. “Dat maak ik al jaren. Ik ken het recept uit mijn hoofd en doe het elke keer een beetje anders. En ik gebruik daarbij een half zakje bakpoeder. Maar zonder gaat dus ook.” “Lekker klinkt dat. Mijn grootmoeder kende ook heel veel recepten uit haar hoofd. En ze had veel handig tips. Zo deed ze in het panenkoekenbeslag altijd een scheutje koude thee, Ik weet niet waarom, misschien was dat wel een voorloper van bakpoeder.”

Dadelbrood
250 gr bloem, 4 theelepels bakpoeder, 150 gr suiker, 50 gr gemengde noten, 150 gr dadels zonder pit, 1 ei, 2 eetlepels boter, 1 dl zee sterke koffie.
Meng bloem, bakpoeder en een snufje zout, roer de stukjes dadel en de noten door de bloem. Smelt de boter, klopt het ei er door en de sterke koffie. Roer dit door de droge ingrediënten. De massa moet niet te klef worden, voeg eventueel nog wat bloem toe. Een kwartier laten staan. Daarna in een matig warme over bakken, ca 55 minuten.
(uit Dagkookboek Marianne Stuit 1973)