Opgelucht zijn ze in Venezuela, hun Matisse  komt weer terug. Dieven hadden het schilderij van de odalisk in de rode broek gestolen en er een goedkope kopie voor in de plaats gehangen, wat pas veel later werd ontdekt. Maar in Miami kwam het schilderij met een geschatte waarde van 8 miljoen dollar weer boven water. Over een tijdje kunnen de museumbezoekers weer genieten van de fraaie vormen van deze odaliske met het languissante gebaar.
(‘Ik zou met jou in rode kamers, in de tijden van Couperus willen kwijnen bij een haardvuur als het buiten lelijk weer is over onze kleine zielen kwijnend spreken met elkaar en je schikt wat aan je kapsel met een languissant gebaar’ uit: Ik zou met jou, tekst Friso Wiegersma, gezongen door Wim Sonneveld)

In Romantiek hadden kunstliefhebbers het Oosten ontdekt. Reisverslagen gaven een geïdealiseerd beeld van die verre wereld. Niets over de armoede van de gewone mensen of over ellendige werkomstandigheden, maar heel veel over het rijke leven aan het hof van de sultans en vooral over de harems en de vele jonge vrouwen die daar hele dagen lagen niets te doen. Dat moet veel mannen hebben aangesproken. Eindelijk de gelegenheid om zonder schroom schilderijen van blote vrouwen te kunnen bekijken en boven de bank te hangen,  het was immers kunst.
De wulpse dames werden afgebeeld in doorzichtige gewaden of helemaal naakt. Bij voorkeur liggend op een divan, wachtend op … de kijker mocht het zelf invullen maar menig heer van stand zal ervan gedroomd hebben dat hij het was die over de odaliske heem kroop.
Een prachtig verhullende naam ook: het is geen meid of hoer maar een odaliske die de mannen verleidt in die oosterse sprookjeswereld.  Softporno voor aan de muur.