We ruimen ons huis in Amsterdam op. Om straks, begin 2015, na een LAT-relatie van tien jaar weer te gaan samenwonen. Daar komt heel wat bij kijken, emotioneel maar ook praktisch. Zo ruimen we flink op. Zo’n tienduizend dia’s ben ik aan het digitaliseren, daarna kunnen ze in de afvalcontainer. En zo zien we dierbare beelden voorbijkomen die we bijna vergeten waren. Nu geen eindeloze rijen plastic dozen meer in de kast, geen dia-avondjes meer, alles op een CD-ROM en te bekijken op het computerscherm.
In de jaren tachtig reisden we regelmatig naar Birma. Politiek gezien volstrekt incorrect want in Birma heerste een gevaarlijke militaire dictatuur. Maar ja, het was zo’n mooi land met zulke aardige mensen …
Mijn vriend maakte prachtige foto’s. Op zijn fietstocht door Rangoon kwam hij op een achteraf-erfje een ijzerhandel tegen waar vooral kinderen de opgehaalde metalen sorteerden, uit elkaar haalden en kapot sloegen voor hergebruik. Kinderarbeid, milieuschade, vreselijke zaken. Maar de kinderen maakten ook plezier en wilden graag op de foto.
Copyright foto’s: Peter Kersten
Zie ook:
Herinneringen aan Birma 1 http://wp.me/p1MauM-1kP
Herinneringen aan Brima 2 http://wp.me/p1MauM-1l2
Sandoway, de naam alleen al http://wp.me/p1MauM-9D
O, al die herinneringen… Heerlijk, maar met een melancholische ondertoon. Wat mooi dat jullie weer gaan samenwonen. Letterlijk en figuurlijk een hele klus. Ik wens jullie veel geluk!
LikeLike