Kippendarmenlezen, bottengooien, arenlezen, koffiedik- of piskijken, er zijn talloze manieren om de toekomst te voorspellen, om uit schijnbaar wanordelijke patronen een vast lijn te ontdekken die inzicht geeft in onze problemen, een lijn die houvast geeft, een sprankje hoop.

Kippendarmen had ik niet bij de hand, ook geen botten of aren en koffiedik heb ik al in geen jaren meer gezien, de aluminium Nepresso kuipjes, echt of namaak, bieden weinig inzicht in de verre of nabije toekomst. Maar toen ik gisteren een rode kool doormidden sneed, stond ik verwonderd te kijken naar de wonderlijke patronen van de gevouwen koolbladeren. Waarom hebben waarzeggers dit lijnenspel nooit opgenomen in hun repertoire? Psychiaters kunnen het gebruiken in plaats van die rare Rorschachplaatjes …

Ik zie toch duidelijk een langharige naakte vrouw, dat moet toch iets te betekenen hebben? Een late bekering, een herinnering aan de gemiste kansen?