‘Je kletst maar wat, je zit te zwetsen’, kan je tegen iemand zeggen die een onzin-verhaal verkondigt. Je zou ook kunnen zeggen: ‘Je zwatelt’, maar dat zegt vast niemand meer. Mooie, oude woorden, die zo lekker klinken: zwatelen en zwetsen.

Rascha Peper gebruikte zwatelen nog in haar boeiende laatse roman Handel in veren. Grootmoeder Minke, een van de personages, is van keurige komaf. Een vlotte oude dame met een losbandig verleden, zij gebruikt het. Er komen meer ouderwetse woorden in het boek voor, dat zich deels afspeelt in de jaren vijftig.

Merkwaardig, als eerste staat in veel woordenboeken bij het lemma ‘zwatelen’ vermeld dat het zoiets als lispelen betekent, een bepaald geluid: ‘Van boomen, bladeren, den wind die daar doorheen blaast e.d.: een zacht ruischend geluid voortbrengen’ (WNT). In die betekenis ken ik het helemaal niet. Maar ze geven ook: ratelen, ritselen, knisperen, klapperen, babbelen, brabbelen, kletsen, leuteren, schommelen, zwaaien en zwieren als betekenis. Met zwatelen kan je kennelijk heel veel kanten op.
Ik lees ook prachtige scheldwoorden die ik nog nooit heb gebruikt: zwatelaar, zwatelpot, zwateling …

En nu: ets minder zwatelen en het boek van Rascha Peper uitlezen.