Het is weer eens bezet, het Bungehuis en daardoor weer in het nieuws. In 1972 kreeg ik er mijn eerste colleges Nederlands. De toeloop van letterenstudenten was zo enorm dat het Instituut voor Neerlandistiek aan de Herengracht, het Lambert ten Katehuis, al die aanwas niet kon bergen en dus werd er uitgeweken naar andere locaties, zoals het Bungehuis en de Oudemanhuispoort. In het Bungehuis kregen we Taalbeheersing, het toen nog jonge vak van de eveneens piepjonge docenten Frans van Eemeren en Rob Grootendorst. We waren onder de indruk van dat statige grote gebouw aan de Spuistraat, het degelijke, sombere interieur met veel koper, donkere houtsoorten, marmer en gekleurde tegels. Later kwam ik er nog regelmatig omdat mijn vriendin I. er nog altijd een werkkamer heeft bij de afdeling Algemene Taalwetenschap die in het Bungehuis zijn vaste plek had veroverd, net als veel kleine talen.

Het Bungehuis is een van die gebouwen uit de jaren dertig die Amsterdam een wereldse uitstraling gaven, niet het kleine, knusse van de grachtenpanden, maar groot en modern.

De naam Bunge stamt van de opdrachtgever de firma Bunge N.V., geleid door de Amsterdamse zakenman Julius Carl Bunge (1865-1934), die afkomstig was uit een familie die rijk was geworden in de graanhandel. Zoals veel andere families waren ze in de 19^e eeuw uit Duitsland naar Amsterdam gekomen. De familie zette een stempel op het culturele leven van de stad. De architect van het Bungehuis was A.D.N van Gendt, na diens dood in 1932 is het gebouw voltooid door W.J. Klok.

Het Bungehuis wordt volgens Het Parool binnenkort een chique hotel en moderne club, ideaal gelegen hartje stad, Maar de naam Bungehuis zal veranderen en we krijgen dan het Soho House. Daarmee gaat een stukje geschiedenis van de binnenstad verloren.

Kareool, jaren dertig

Zoals ook de andere grote schepping van J.C. Bunge verloren ging, het fraaie landhuis Kareool in Aerdenhout dat hij in 1908 liet bouwen, helemaal in de stijl van de muziek Richard Wagner die hij zeer bewonderde. Het enorme huis baarde opzien, het was het grootste particuliere huis dat in Nederland werd gebouwd. Na de dood van zijn huishoudster (en erfgename) in 1941 werd het gebouw gebruikt als herstellingsoord, de vele kostbaarheden waren toen al verdwenen. Na de jaren vijftig stond het langdurig leeg en werd het regelmatig gekraakt en geplunderd. Hoewel het gebouw op de monumentenlijst stond, werd dit Jugenstilpaleis in 1979 toch afgebroken.