In 1962 ging ik voor het eerst alleen op vakantie naar het buitenland. Net achttien was ik en ik reisde per trein naar Flensburg. Vandaar ging ik liftend door Denemarken. Dat kon toen nog makkelijk. Soms pakte ik de trein of huurde ik een fiets. Ik sliep in jeugdherbergen en doorkruiste het hele land. Ik genoot. Ontmoette heel veel aardige mensen met wie ik nog jaren lang contact had. Mijn vriend Peter Benje uit Bremen zie ik nog steeds. In Århus maakten we muziek op het marktplein, Na zes weken sprak ik een aardig mondje Deens, ik kon en kan het nog steeds redelijk goed verstaan en lezen. In Kopenhagen leerde ik een paar Zweedse meisjes kennen, ook met hen maakte ik muziek. Ze leerden me een droevig Zweeds volksliedje dat ik fonetisch opschreef en nooit meer ben vergeten. Af en toe hoor ik het nog wel eens ergens.

Zoals afgelopen maandag toen 40.000 inwoners van Kopenhagen bij elkaar kwamen op de Gunnar Nu Hansens Plads in Osterbrø om de slachtoffers te gedenken van de aanslagen van de afgelopen week. In de kou, met fakkels, stonden ze daar. Er waren toespraken, er was muziek (Imagine van John Lennon). Indrukwekkend, waardig. Zoals altijd willen de Denen zo graag benadrukken dat ze één zijn, dat ze bijzonder zijn, dat kleine land vol goede wil, zo positief.
Aan het eind van de bijeenkomst zongen ze samen dat Zweedse lied over afscheid nemen.

Vem kan segla förutan vind?                            Wie kan er zeilen zonder wind?
Vem kan ro utan åror?                                      Wie kan roeien zonder riemen?
Vem kan skiljas från vännen sin                     Wie kan afscheid nemen van zijn vriend
Utan att fälla tårar?                                           Zonder tranen te laten?
Jag kan segla förutan vind,                              Ik kan zeilen zonder wind
Jag kan ro utan åror.                                         Ik kan roeien zonder riemen
Men ej skiljas från vännen min                      Maar afscheid nemen van mijn vriend
Utan att fälla tårar.                                           Zonder tranen te laten kan ik niet.
Reportage Deense tv herdenkingsbijeenkomst
https://www.youtube.com/watch?v=w7L-RneerLM

You Tube ‘Vem kan segla’  https://www.youtube.com/watch?v=w7L-RneerLM