Afgelopen donderdag op 30 april overleed ze op 96-jarige leeftijd, zangeres en actrice Patachou. Ze was helemaal uit mijn aandacht verdwenen, hoewel ik vroeger heel wat van haar platen in de kast had staan. De zangeres met die aangename, heldere stem, met die uitstekende dictie, elk woord verstaanbaar.

Henriette Ragon, zoals haar echte naam luidde, bereikte in de jaren vijftig de toppen van de roem. Zangers als Aznavour, Jacques Brel en Edith Piaf traden op in haar etablissement, ze kreeg een mooie rol in de film French Cancan van Jean Renoir. Van haar zijn enorme hoeveelheden vinylplaten verkocht. Ze zong vooral veel covers van anderen, van de grote vertolkers, wel steeds op har eigen kenmerkende manier. Toen ze de jaren zestig en zeventig minder gevraagd werd, trad ze veel op in de VS. In Europa vergat men langzamerhand deze begaafde zangeres met die warme stem en een uitstekende neus voor mooie chansons.

Tot op hoge leeftijd bleef ze nu en dan optreden, maar haar stem had niet meer de helderheid van haar jongen jaren. De manier waarop ze haar chansons voordroeg maakte veel goed. Op You Tube zijn veel opnamen te bekijken en te beluisteren, uit de jaren van haar grote successen en van later.

Mijn favoriet is het chansons van Georges Brassens Brave Margot, het schattige verhaaltje over de onschuldige Margot die haar bloesje open knoopt om het jonge katje wat melk te geven. Let bij deze live-opname vooral op de handen van Patachou, ze schildert als het ware het verhaaltje. Naar onze huidige maatstaven misschien iets te zwaar aangezet, maar het tekent de manier van voordragen van Patachou.

Zie ook: Noge niet verbeteren: Jeanne Moreau http://wp.me/p1MauM-1Gl  
Nooit meer gehoord – de mooie Esther Ofarim http://wp.me/p1MauM-1aP
Vrijwel verbeteren – Barbara http://wp.me/p1MauM-14E
Hana Hegerová – zangeres uit Praag http://wp.me/p1MauM-3u 

Brave Margot https://www.youtube.com/watch?v=nsU_RyI7L3Q

Jetty Pearl

Ik had ooit een EP’tje van Jetty Pearl waar dit liedje opstond als ‘Lief Margo’tje’ de tekst luidde:

Margo, die op de schapen paste, vond in de berm van ’t wijde pad
Een jong poesje, dat in ’t gras te kleumen zat
Margo opende vlug haar bloesje en haar sneeuwblanke huid kwam bloot
Die ’t kille, verkleumde poesje warmte bood
In ’t bloesje zocht toen ’t katje naar een plekje aan Margot’s borst
Margot dacht: Ach peutertje, had je dan zo’n dorst
Maar een boer, die net langs kwam rijden, zag ’t aan en riep: Holala
Ging ’t nieuws door de buurt verspreiden en de dag daarna …

Toen Margot ’t bloesje open ging knopen
Omdat ’t poesje weer hongerig was
Kwamen burger en boer aangelopen
O lalalalalalalala, o lalalalalalala

Maar Margot was nog erg onervaren
En ze dacht dat ’t om ’t poesje was
Dat de mannen zo stonden te staren
O lalalalalalalala, o lala

De burgemeester en de schilder, de kruidenier, de melkboer, de klerk
En ook de slager en de vilder staakten ’t werk
En zelfs de smit, die in z’n leven voor heter vuren had gestaan
Gaapte, met lichtelijk beven, ’t wonder aan
En de strenge, norse gendarmes riepen wel: ‘Hee daar’ en ‘Hoho’
Maar ze keken zelf naar de charmes van Margot
Vele, vele nieuwsgierige ogen waren op ’t schouwspel gericht
Maar Margot deed zeer onbewogen en kalm haar plicht

Toen Margot ’t bloesje open ging knopen
Omdat ’t poesje weer hongerig was
Kwamen burger en boer aangelopen
O lalalalalalalala, o lalalalalalala

Maar terwijl de mannen genoten, stikten de vrouwen haast van nijd
Zodat zij tesamen besloten tot de strijd
Scheldend, krijsend, blerend en jouwend
Zwaaiend met stokken in de lucht
Joegen ze ’t arme poesje mauwend op de vlucht
Margot plengde veel hete tranen en koos als troost toen een echtgenoot
Legde sindsdien voor hem haar charmes bloot
Jaren is ’t nu al geleden en de mensen vergeten vlug
Maar soms haalt een oudje ’t verleden nog ‘es terug …