Een jaar gelden – ook in juni, de maand van het spannende boek, deelde ik met mijn lezers de overweging om wel of niet een detective te gaan schrijven. De negatieve beoordelingen in de VN detective- en thrillergids brachten me aan het twijfelen.

Toch kreeg ik in het afgelopen jaar een goed idee, maar de verbouwing, de verhuizing en mijn ziekenhuisopname hielden me van het schrijven af. En nu de nieuwe VN-gids is uitgekomen denk ik opnieuw: niet doen, het wordt niets, kijk maar naar al die dames en heren die in het afgelopen jaar het geprobeerd hebben, de reacties zijn lauw tot uiterst negatief.
110 auteurs schreven het afgelopen jaar een Nederlandse (of Vlaamse en een Surinaamse) thriller. Twee ervan kregen nul sterren, een echte afstraffing. 37 kregen één ster, 34 kregen twee sterren, 26 kregen een voldoende met drie sterren, 11 auteurs kregen een ‘goed’ in de vorm van vier sterren, niemand haalde de top van vijf sterren.

Je doet het dus niet gauw goed als detective schrijver. De plot is te ingewikkeld of te simpel, er zitten te veel toevalligheden in het boek of het is juist te voorspelbaar; de dialogen zijn te rauw, te vlak of te veel; het gegeven is niet origineel of veel te ver gezocht; de stijl is te mooi of te hortend, je bent te ouderwets of te vooruitstrevend; de hoofdpersoon heeft te veel sores aan zijn/haar hoofd of is te veel een cliché.

Marjolijn Uitzinger kreeg voor haar veel geprezen derde detective De Huisgenoot slechts twee sterren, hoewel dit boek was genomineerd voor de Gouden Strop. Recensenten kunnen dus flink van oordeel verschillen. Ik vond De Huisgenoot heel spannend, goed geschreven en origineel. Dat er veel Duitse uitdrukkingen in voorkomen stoorde mij, in tegenstelling tot de VN-recensent, helemaal niet. Het verhaal speelt zich af in Berlijn, dat beleef je als lezer, je reist mee, je bent in de stad en daar horen nu eenmaal Duitse uitdrukkingen bij.

Mijn idee ligt nog steeds in de la, de aarzeling om er veel tijd en energie in te stoppen is door al die negatieve beoordelingen alleen maar groter geworden. Maar wie weet overwin ik mijn schroom en zit ik over een paar weken driftig te tikken en komt het nog eens tot een echt verhaal.

Zie vooral ook: Zal ik wel of niet een detective gaan schrijven, juni 2014
http://wp.me/p1MauM-1za
Håkon Nesser – De man zonder hond – een half geslaagde literaire thriller http://wp.me/p1MauM-Nb
Charles den Tex – Te veel toeval http://wp.me/p1MauM-1e2
Recept voor het schrijven van een mythische thriller http://wp.me/p1MauM-1e2