In de flat van zijn moeder

Rosanne, de moeder van Richard, mijn eerste vriend, woonde in hartje Rotterdam in een keurige ruime flat met uitzicht op de Wijnhaven. Rosanne heb ik nooit leren kennen, maar die flat kende ik heel goed. We overnachtten er een aantal keren als moeder Rosanne weer eens in Amerika was bij haar dochter. Dan sliepen we in het grote bed, gingen samen in bad met een glas wijn en de radio aan. In de keuken leerde ik van Richard hoe je vis moest stoven en een dressing moest maken. De beslapen lakens gingen mee in een grote weekendtas om gewassen te worden, een volgende keer lagen ze dan weer schoon op bed. Heerlijk zoveel vrijheid en ruimte.
Het was het begin van een vakantie die ik deels in Rotterdam bij mijn moeder zou doorbrengen. Richard vertrok die maandagmorgen heel vroeg naar zijn werk in Arnhem. Hij zoende me heftig bij het afscheid. Ik probeerde nog wat te slapen maar dat lukte niet erg. Voor acht uur moest ik alle sporen van onze aanwezigheid uitwissen. Rosanne  verhuurde namelijk de grote zijkamer van de flat aan een keurige student van de medische faculteit, met gebruik van badkamer en keuken. Hij kwam op maandag altijd tussen acht en tien uur naar zijn kamer, wist Richard, nadat hij het weekend bij zijn ouders was geweest. Na een uurtje zou hij dan weer snel vertrekken naar de universiteit, zo verzekerde Richard me.

Natuurlijk had ik ook voor acht uur kunnen vertrekken, maar ik kon bij mijn moeder niet zo vroeg aankomen. Zij wist van niets en dacht dat ik in Arnhem bij mijn oom en tante zou slapen of nog op het internaat was. Het moest lijken alsof ik van ver weg kwam. Op deze maandagochtend moest ik dus of in de slaapkamer blijven of in de woonkamer van de flat. Ik koos voor het laatste. Daar zat ik met een boek, te wachten op de geluiden die zouden verraden wat er in dit vreemde huis gebeurde. Ik rook Richard nog in mijn haar en dacht aan het heerlijke weekend dat achter ons lag.

Om kwart over acht hoorde ik het slot van de voordeur en voetstappen op de gang. Ik was doodsbang dat de student nieuwsgierig zou zijn en even in de woonkamer zou komen kijken. Wat moest ik dan zeggen? Maar de student verdween in de zijkamer. Ik hoorde even later de badkamerdeur open gaan, geluiden van de wc, wat gerommel in de keuken. Ik durfde me niet te bewegen. Maar niet veel later werd de voordeur van de flat dichtgeslagen. Door het raam zag ik hem lopen over het trottoir in de richting van de tramhalte.

Nu kon ik weer tevoorschijn komen. Ik pakte mijn tas en jas, keek nog even rond of ik niets vergeten was, Rosanne zou over een paar dagen weer thuiskomen. Ik trok de voordeur dicht en liep het hele eind naar de Lieve Verschuierstraat.
Daar vroeg mijn moeder of ik een goede reis had gehad.

Zie ook: De eerste vriend http://wp.me/p1MauM-1nr
Onschuldig, onwetend http://wp.me/p1MauM-1PO
Begeerlijk http://wp.me/p1MauM-ED
Bij ons gebeurde nooit iets http://wp.me/p1MauM-1k9
Een ongemakkelijke situatie http://wp.me/p1MauM-1kv