Lang voordat iemand ooit zoiets als Sail had bedacht kwamen er natuurlijk ook al geregeld matrozen naar de stad – die gingen passagieren. Zeker toen de havens zich nog echt in de steden bevonden, kwam je ze ’s avonds vaak tegen daar waar het gezellig was, meestal in groepjes. Ze waren graag geziene gasten, niet in de laatste plaats omdat ze geacht werden over een goed gevulde portemonnee te beschikken.
Midden jaren zestig ging ik voor het eerst uit naar kroegen speciaal voor homo’s. De weekends dat ik in Rotterdam logeerde bij mijn moeder stapte ik op vrijdag- of zaterdagavond rond tien uur de deur uit en begaf me allereerst naar de Veerhaven waar toen een aantal noodlokalen waren gevestigd, waaronder de piepkleine Cosmobar. Op een kruk aan de bar dronk ik mijn droge sherry en genoot van de venijnige opmerkingen van barkeeper Cor (een goede imitatie van Albet Mol) en de buffetdame die meen ik Bets heette en voorzien was van een stevige boezem en mooi opgestoken haar. De clientèle was zeer divers, veel jonge jongens in strakke lange broeken met wijde pijpen en halfopen overhemden, maar ook wel oudere heren keurig in het pak. Er werd veel geflirt, maar je mocht er eigenlijk niets, zoenen was taboe, en ook elkaar te veel aanraken leidde al tot boze blikken of bitse opmerkingen vanachter de bar.

Aan het Westplein dus bij de Veerhaven

Die zomeravond ging rond middernacht het donkerrode gordijn bij de ingang open en stapte een matroos het café binnen. Alle ogen ging maar de nog zeer jonge man in zijn smetteloos witte broek en witte matrozen hemd. Een mooie man met donker haar een duidelijk mediterraan uiterlijk. Hij wilde een biertje bestellen maar kreeg van verschillend kanten al iets aangeboden. Hij nam plaats in een van de stoeltjes van het zitje in de nis dat voor hem werd vrijgemaakt. Ik kon hem vanaf de bar nauwelijks zien, er stonden wel vijf andere mannen om de jongen matroos te dringen. Ze probeerden Engels en Duits met hem te spreken maar hij sprak alleen Frans. Toen dat duidelijk werd moest ik erbij komen want de vaste klanten dachten dat ik als onderwijzer wel een woordje Frans zou spreken. In mijn beste schoolfrans begon ik het gesprek en hij verstond me zowaar. Hij kwam uit Toulon begreep ik en was door vrienden van de boot speciaal naar deze kroeg gestuurd. Ja, hij hield wel van blonde Hollandse knullen bekende hij. Ondertussen lag er al een hand van een van de omstanders op zijn bovenbeen en een ander streek met zijn hand over zijn welgevormde achterwerk. Hij liet het zich allemaal welgevallen, lachte wat en dronk van zijn bier. Hij ging staan, en keek zijn belagers eens goed aan. De omstanders zagen dat als een aanmoediging en ze gingen dichter bij hem staan. Vanachter de bar hielden Cor en Bets alles in de gaten. Maarten, een lange blonde knul uit Vlaardingen, begon hem in zijn nek te zoenen en probeerde zijn broek los te maken, tot grote hilariteit van de andere omstanders. Die wilden hem ook gaan zoenen, handen gingen overal heen; de Fransman liet alles toe. Ik was al ver buiten de kring geduwd en zag alles met grote verbazing aan.
Dit gedoe ging Bets natuurlijk veel te ver. Ze kwam achter de bar vandaan en duwde de omstanders opzij en zei in het Nederlands: “Geen flauwekul hier, geen geflikflooi!” De Fransman knoopte zijn broek weer dicht en Maarten nam de matroos mee naar een stille hoek waar ze keurig bleven staan zonder elkaar aan te raken. Ze dronken hun biertje en vervolgden hun conversatie in gebarentaal. Ongetwijfeld was het een boeiend gesprek want even later verdwenen ze samen in de nacht.

Geschiedenis van de homo-horeca in Rotterdam https://gowiththevlo.nl/out-in-rotterdam-honderd-jaar-gaygeschiedenis/ 

Zie ook:Rotterdam en de Nieuwe Maas http://wp.me/p1MauM-4Y, Verstopt http://wp.me/s1MauM-verstopt Identiteit http://wp.me/p1MauM-1OO Hunkering http://wp.me/p1MauM-1AZ De eerste vriend http://wp.me/p1MauM-1nr Begeerlijk http://wp.me/p1MauM-ED Bij ons gebeurde nooit iets http://wp.me/p1MauM-1k9
Een ongemakkelijke situatie http://wp.me/p1MauM-1kv