Tot twee keer toe raakten haar voeten verstrikt in de lange zijden jurk terwijl ze de trappen opliep van de Ridderzaal. Ze had nog wel zo geoefend, maar ze keek toen ze de trap opliep al naar boven om te zien wie ze straks naast zich zou krijgen als formele begeleider, toch niet die dikkerd van een Elias?
Die jurk had heel wat voeten in de aarde gehad. Het was een idee van een van haar stafleden, die jonge vrouw die zich alleen bezig zou houden met de website, maar die nu overal een mening over had. Zou het niet handig zijn, had ze gezegd, om die dure restauratie van Huis ten Bosch eens in een positief daglicht te zetten? Het volk is dol op de glamour van het verleden, dat blijkt wel uit het feit dat de kaarten voor de bezichting van de Oranjezaal binnen een enkele minuut uitverkocht zijn. Kon Jan bij het maken van de jurk zich niet laten inspireren door al die rijkdom van de Oranjezaal?

Ze wees het idee niet meteen af maar het duurde wel even voordat Jan Taminiau tijd had om naar Den Haag te komen om de Oranjezaal te bekijken. Zoals altijd was het een feest om met Jan op pad te zijn, ze dronken eerst koffie in Wassenaar en hij had weer heerlijke verhalen over een mislukte vakantie in Thailand.

In de Oranjezaal vond hij helemaal niks van zijn gading. ‘Ik word duizelig van al die blote Romeinse goden en godinnen, wat een overdaad, hier zie je door de bomen het bos niet meer.’ Ze moesten allebei lachen om Amalia van Solms, Jan vond dat haar tienerdochter Amalia sprekend leek op haar verre voormoeder, maar zij zag geen enkele overeenkomst tussen de altijd vrolijke Am met de wat nors kijkende vorstin uit het verleden.

Decoratie Japanse kamer Huis ten Bosch

Op haar voorstel namen ze ook nog een kijkje in de Japanse zaal die nog op slot zat. Het duurde lang voordat er iemand gevonden was die de kamer kon openen en het licht aan kon doen. Wat een verschil! De restauratie van de Japanse zaal was net helemaal klaar. Het kunstige gemaakte behang is gemaakt van zijde, de afbeeldingen zijn sober, veel planten en dieren in beige en grijsgroen. Jan was verrukt, het liefst had hij de wandbekleding van de muur gehaald en meegenomen en daar een jurk van gemaakt.

Op basis van de foto’s ontwierp hij de jurk. De afbeeldingen zijn met de hand geschilderd op de organza zijde. Over de prijs van de jurk hebben ze niet gesproken. Prachtig was hij geworden, na twee keer passen zat hij als gegoten. De bladversiering van de Japanse zaal is prachtig verwerkt in de meters stof van de lange rok, de kleur – champagne in plaats van beige – staat haar goed. Wel heeft ze lang gediscussieerd met haar stiliste of dat wel kon, een lange japon met korte mouwen bij zo’n gelegenheid als Prinsjesdag. Nee, ze wilde dit keer geen grote hoed dat zou maar afleiden van de eenvoud van deze jurk. En die ceintuur moest die nou wel of niet? En die paarse schoenen, handschoenen en tas uit Brussel konden best nog wel een keer. De stof was wel een beetje dun voor de koude septemberdag met regen, maar tijdens die paar passen in de buitenlucht die ze vandaag moest maken zou ze het zeker niet koud krijgen. Thuis had ze twee keer de trap op en af gelopen, geoefend hoe ze de rok moest vast optillen. Het ging toen steeds goed …

http://www.show.nl/showflits/2015/maxima-struikelt-japon/