Spookbeelden

fietsers_amsterdam (1)Hè, dacht ik, daar op de brug loopt Jan. Ik wilde hem al roepen toen ik bedacht dat dat helemaal niet kon, deze Jan is al twee jaar dood.
Ik heb dat wel vaker de laatste tijd. Nu meer familieleden en vrienden van me zijn overleden, zie ik ze een voor een ergens lopen, altijd in de verte. Alsof ze me dwingen aan hen te denken. Dierbare herinneringen zijn het meestal.

Over Wllm Kalb

schrijver, lezer, docent - focus: taal, geschiedenis, fotografie, Duits(land), muziek en films uit de jaren '20 - '50
Dit bericht werd geplaatst in Feiten en meningen en getagged met , , , , . Maak dit favoriet permalink.

2 reacties op Spookbeelden

  1. Fenny zegt:

    Dat ken ik, overkomt mij ook. Bij mensen en ook huisdieren die ik had.

    Geliked door 1 persoon

  2. Wieneke zegt:

    Nee, dát heb ik nooit meegemaakt, maar ik denk wel heel vaak aan mijn overleden dierbaren (mensen én dieren). Zo lang je aan ze blijft denken zijn ze niet echt dood wordt wel eens gezegd.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s