Gevonden bij het opruimen
20 mei 1988, Aan de hoofdredacteur van de GayKrant, Postbus 161, 5680 AD Best.
Geachte heer Krol,
Het is prettig dat ook de Gay Krant – nr 107 – aandacht besteedt aan het verschijnen van het fotoboek CHESSMEN van fotograaf Erwin Olaf.
Dat uw medewerker echter zonder toestemming en zonder bronvermelding een stuk van mijn hand overneemt, waardeer ik minder. Nu lijkt het alsof het fraaie proza, waar ik echt heel lang op heb zitten zweten, uit de pen van uw redacteur is gevloeid. En dat is dus niet zo. Ik verzoek u dan ook om dit in een volgend nummer van de Gay Krant recht te zetten.
Bovendien vind ik dat u de foto van Erwin Olaf wel erg onbarmhartig hebt behandeld. Als u echt de kwaliteit van deze prachtige foto wilt laten zien, zult u meer aandacht moeten besteden aan drukkwaliteit en lay-out. Nu lijkt het wel of de redacteur veel belangrijker is dan deze foto. Dit zijn geen foto’s waar je zomaar een hap uit kunt halen.
Als de Gay Krant zichzelf graag wil beschouwen als een volwaardig magazine zult u met wat meer zorg moeten omgaan met de teksten van anderen en met de foto’s van een fotograaf van het kaliber als Erwin Olaf.
Hoogachtend,
Dat schreef ik dus lang geleden als beginnend redacteur van het maandblad Focus namens hoofdredacteur Dirk van der Spek. Natuurlijk nooit iets op gehoord.
Zie ook: Miami Nightmare http://wp.me/p1MauM-16Q Voxpop, makkelijke journalistiek http://wp.me/p1MauM-YG, Pispaaltje http://wp.me/p1MauM-Jr
Kalfjes 
Witheet van woede word ik altijd als er helemaal geen antwoord komt. Al zeggen/schrijven ze maar dat ze je brief in goede orde hebben ontvangen en dat ze er geen commentaar op hebben. Maar respectloosheid is nu eenmaal van alle tijden. Jij had gewoon groot gelijk, hoor. Als je er helemaal niks over zegt, dan geloven die lui helemaal, dat ze maar gewoon lekker door kunnen gaan met hun ordinaire graaiwerk.
LikeLike
Niet reageren is altijd een zwaktebod. Soms weet je van tevoren al dat je ergens nooit antwoord op zult krijgen. Het zij zo.
LikeLike