Mijn tante Bé was daar heel streng in: ’s ochtends was je je van boven, ’s avonds van boven en van onderen. Rechts hing de handdoek en het washandje voor boven, links de handdoek en het washandje voor van onderen. Mijn broertje en ik hadden een eigen wastafel in de slaapkamer, er was ook een badkamer met een ligbad maar die was voor tante Bé en mijn nichtje.
Jarenlang heb ik gedacht dat de scheiding der handdoeken – die bij ons even streng werd doorgevoerd als de scheiding tussen melk en vlees in een koshere keuken – te maken had met het feit dat mijn broertje en ik vaak zulke vieze voeten hadden van het buiten spelen. Het was Wil, een van onze vele dag-en-nachthulpen, die me wees op de vlekken in mijn onderbroek en duidelijk zei: daarom moet je je apart wassen.

Nog steeds gebruik ik twee aparte handdoeken. Die voor boven hangt rechts, die voor onder hangt links. Zo’n opvoeding werkt lang na.

Meer over mijn vroege jeugdigen: Mee met het defilé http://wp.me/p1MauM-vw
Maintenee in Den Dolder http://wp.me/p1MauM-1bt Toen was de oorloge pas echt afgelopen http://wp.me/p1MauM-17A Een familiegeheim http://wp.me/p1MauM-Ch