
Tussen Amsterdam-Noord en Broek in Waterland, Broekmeerdijk
Steeds minder gaat mijn aandacht naar de stralende voorkant, maar kijk ik bij voorkeur naar de achterkant of de rand van al dat moois. Aan de rand van de stad tref je geen toeristen met rolkoffers aan maar mensen die zomaar hun bootje neerleggen en kans zien te overleven in de steeds maar drukker wordende stadsjungle. Er staan huisjes die dreigen te bezwijken onder het groen, oeroude caravans en campers uit het jaar nul.

Aan het IJ, ’t Stenen Hoofd

Achter begraafplaats St. Barbara, Spaarndammerdijk
Ik hou erg van ‘landjes’, braakliggende stukken grond die van niemand lijken te zijn.Als kind speelde ik vaak op zulke landjes, bouwde er hutten, groef diepe gangen en klom in de hoogste boom om de Dom van Utrecht te kunnen zien.
In grote delen van de stad vind je zulke landjes niet meer, elke centimeter is ingetekend. Maar aan de rand zijn ze nog volop te vinden. Stadsstrandjes, paardenweilanden, bosschages.

Amsterdam-Noord, zelfbouwkavels aan de Bosrankstraat

Amsterdam-Noord, Papaverweg

Tweedehands goederen bij Neef Louis
Opeens fiets je door lege industrieterreinen die langzaam in bezit worden genomen door enthousiaste zelfbouwers, door handelaren in tweedehands goederen. Loodsen vol fraaie rommel waar altijd wel weer iemand voor te vinden is. Opeens zie ik mijn oude Apple computer, met nog een gleuf voor de floppy disk. Zou-ie het nog doen?
De rafelranden kleuren en kruiden de stad. Lekker pittig.
Ooit dronk ik een biertje met Ronny Tober op een golfbaan. Ik maakte een lollig bedoelde opmerking, die leek op de eerste zin in dit verhaal. Ronny werd erg boos… Het is goedgekomen. Mooie foto’s!
LikeLike
Ja ik hou ook van rafelranden. Goeie foto’s!
LikeLike