Ook al denk je Amsterdam goed te kennen, er zijn altijd weer verrassende ontdekkingen te doen. Vorige week, op een mooie voorjaarsdag fietste ik naar de Schinkelbuurt en daar liep ik over een oude begraafplaats waar ik nog nooit van had gehoord. Hier stond tot in de 19e eeuw een buitenplaats met de vreemde naam Huis Te Vraag.  Nadat het pand in 1890 gestloopt was, werd door de Nederlands Hervormde Kerk daar in een deel van het bijbehorende park een begraafplaats aangelegd. Deze heeft tot 1962 als zodanig gefunctioneerd.

Daarna is de plek jarenlang verwaarloosd. Pas eind jaren tachtig ontfermden de kunstenaars Leon en Willemijn van der Heijden zich over de leegstaande aula van de begraafplaats (nu hun atelier) en het park. Ze snoeiden de overal aanwezige klimop en maakten de paden weer begaanbaar.

Doodstil is er als ik er rondloop. Ik ben de enige bezoeker, een zwarte poes vergezelt me. In de verte kijk je op een weiland met paarden. Over groeien voorjaarsbloemen tussen de klimop. De grafstenen zijn groen uitgeslagen, de teksten zijn  vaak niet meer leesbaar. De bomen staan scheef, overwoekeren de graven. Sommige stenen vertonen al scheuren, een teken dat de tijd voortkruipt. Wonderlijk deze stilte zo midden temidden van de oprukken de stad. 

‘Gedenk de dood om te leren’, staat er op een van de grafstenen. Daar moet ik nog lang over nadenken.

Huis te Vraag, Rijnsburgerstraat 51, 1059 AT Amsterdam,
geopend dinsdag t/m vrijdag van 11.00 tot 17.00 uur

Meer info op http://www.dodenakkers.nl/begraafplaatsen/begraafplaatsen-in-noord-holland/758-huis-te-vraag.html

Zie ook: https://wordpress.com/posts/wllmkalb.blog?s=geheime+tuinen over de Joodse begraafplaats in Berlijn https://wordpress.com/posts/wllmkalb.blog?s=Weissensee  Rafelranden van de stad https://wordpress.com/posts/wllmkalb.blog?s=Rafelranden, Meer rafelranden http://wp.me/p1MauM-2a7