Nee, nog geen massatoerisme in Georgië hoewel het een heerlijke bestemming is: prachtige landschappen, hoge bergen, heel veel cultuur en een boeiende hoofdstad en ook badplaatsen aan de Zwarte Zee. En – zeker ook een voordeel – het is voor reizigers uit West-Europa heel goedkoop.
Lang nog niet overal is men ingesteld op veeleisende toeristen. Veel hotels zijn nog heel eenvoudig, de wifi doet het niet altijd, de stroom valt nog weleens uit. In die zin is Georgië nog echt een land in ontwikkeling. De gastvrijheid maakt dan veel goed.

In Tbilisi maar ook in de bergen en elders in het land kom je veel toeristen tegen uit de buurlanden van Georgië: Armeniërs, Azerbeidzjanen, Turken, Russen en ook opvallend veel mensen uit Israël. Veelal in groepen. Toen wij er rondreisden waren er ook heel veel schoolklassen op reis die kennis moesten maken met de bekendste monumenten van hun land. Ze sliepen in oude kazernes en gebouwen geschikt voor groepsaccommodaties. Een groot deel van de bezoekers komt uit eigen land, in de weekends gaan de mensen uit de stad naar buiten en de mensen uit de kuststreek trekken de bergen in.

De vele jonge toeristen die je in Tbilisi tegenkomt kunnen terecht in de vele hostels, al voor 5 Georgische Lari kan je terecht in een ouderwetse jeugdherberg met slaapzalen; voor 30 GEL – ongeveer 10 euro – heb je al een echte kamer. Er is heel veel openbaar vervoer, er zijn heel veel taxi’s, en minibusjes, marshrutkas, die je voor weinig geld overal naartoe brengen.

In Tbilisi rijdt een echte metro helemaal in sovjet-stijl. Er zijn twee lijnen, aan een derde wordt gewerkt, info: http://ttc.com.ge/?lang_id=ENG&sec_id=1 Het huren van een auto is relatief duur maar dat geeft je wel een grote mate van vrijheid. De wegen zijn goed maar niet te vergelijken met die in West-Europa. Op het platteland zijn veel wegen nog ongeplaveid. Je moet erg opletten, Georgiërs rijden vaak erg hard.  Ze beschouwen tweebaanswegen vaak als driebaans en halen in op plekken waarvan wij denken dat het echt niet kan. Vaak moet je uitwijken omdat koeien rustig op de weg liggen te herkauwen, buiten de dorpen zijn er honden, ganzen, kippen en varkens die je de weg kunnen versperren.

Lang niet overal spreekt men Engels, de oudere mensen hebben op school nog Russisch geleerd. Maar altijd is er wel iemand te vinden die je kan helpen. Reken er alleen niet op dat je ’s morgens al heel vroeg iets kunt regelen, De mensen in Georgië beginnen pas laat in de ochtend op gang te komen, voor tien uur is het nog heel rustig.

Iedereen lijkt te beschikken over een mobiele telefoon. Overal zijn mensen bezig om foto’s van elkaar te maken of ze maken foto’s van zichzelf met een selfiestick. Er is dan ook heel veel moois om te bekijken. De met sneeuw bedekte toppen van de hoge Kaukasus leveren schitterende plaatjes op. Maar ook de vele kerken en kloosters vormen een schitterend decor voor talloze opnamen.

Foto’s Wllm Kalb en Peter Kersten