Weer zo’n woord dat mijn cursisten niet meer kennen. “Bestaat dat echt, rijzen met een lange ij?’ vroeg een aardige mevrouw me laatst die al jaren al secretaresse werkt op mijn Hogeschool. ‘Ja’, zei ik, ‘ken je die uitdrukking niet: mijn haren rijzen me te berge’? Dat zeg je als je heel erg schrikt of ergens verbaasd over bent. Mijn haren gaan recht overeind staan.
Dat betekent ‘rijzen’ denk maar aan zelfrijzend bakmeel, als je dat gebruikt zal het broodbeslag langzaam omhoogkomen zodat je een brood krijgt met een behoorlijk volume. ‘Het beslag is gerezen’, zeggen we dan.

Zelf denk ik terug aan dei stille ochtenden in Zeist als we na vaak oefenen er eigenlijk in slaagden om een volmaakte canon te laten horen. Tranen in mijn ogen kreeg ik ervan.

O klaag toch niet
als nevel vroeg de morgen grijst
want des te schoner is de dag
de dag die daaruit rijst.