In de filmopnamen die we in 1970 makten in Zuid-Turkije zit een scène waarop te zien is hoe een boer op een piepkleine akker de dorsslede gebruikt. Deze oeroude methode was overal in het Midden-Oosten en ook in Spanje en op de Balkan gebruikelijk.
De dorsslede is een houten bord dat over het uitgespreide koren werd getrokken door één of twee trekdieren.
De slee moet aan de voorkant iets naar boven zijn gebogen. Aan de onderkant is het houten bord bezet met scherpe stukjes steen of metalen punten. Om het stro tot haksel te kunnen te snijden en de korrels uit de aar te drukken, werd het druk van het bord verzwaard door opgelegde stenen of doordat de menner, die de trekdieren aandreef, op de slee ging staan.

In Noord- en West-Europa werd het dorsen met de vlegel gedaan op de deel. Het was vaak te koud en te nat om dat werk buiten te doen met een paard of een ezel.
Deze methode om te dorsen stamt waarschijnlijk al it de oude steentijd maar is nu vrijwel verdwenen.

In oude mediterrane culturen had de dorsslede naast een praktische ook een symbolische betekenis. Het houten bord werd gegeven als huwelijkscadeau en stond voor voorspoed en vooral bekend als symbool van de vruchtbaarheid. Tijdens de huwelijksnacht moest er een dorsslede onder het bed gelegd worden.

Bijbels
In de Bijbel wordt de dorsslede genoemd (Jes. 28:27; 41:15; Amos 1:3). Het is niet duidelijk is hoe deze eruit zag.

Jes 41:15 Zie, Ik maak u tot een scherpe dorsslede, een nieuwe, met puntige pinnen. U zult bergen dorsen en verpulveren, en heuvels maken als kaf.

De profeet Amos spreekt eufemistisch over ijzeren dorssleden (Amos 1:3), waarmee hij strijdwagens bedoelde waarbij aan de wielen zwaarden zijn vastgemaakt die alles en iedereen vermaalden.

Ons reisverslag uit 1970 is te vinden op You Tube https://www.youtube.com/watch?v=jD_A9nEF4tg&t=5s