In het verre, verre westen van Amsterdam, in Geuzenveld is een wijkje met straten die vernoemd zijn naar Nederlandse politici uit het recente en niet zo recente verleden. Je vindt er een JM den Uylstraat, J.Calsstraat, Bruins Slotstraat, Marga Klompéstraat, de Haya van Someren-Downerstraat, het Freule Wttewaalpad, het C.P Rommeplantsoen èn de Gerda Brautigamstraat.

Gerda Brautigam (1913 – 1981). Al heel lang had ik niet meer aan haar gedacht. Maar zo halverwege de jaren zestig was zij voor mij een belangrijk iemand. Ik kende har eigenlijk alleen van de radio. Ze zat in het panel van het spelletje ‘Het hangt aan de muur en het tikt’ en deel jarenlang mee aan het belangrijke journalistenforum ‘Bij nader inzien’ met o.a Dick Houwaart, Maarten Vrolijk, Joris Luyendijk en L. Leyendekker.

Gerda Brautigam viel daarin op door haar opgewekte toon, haar directheid, haar gevoel voor humor en haar betrokkenheid bij de ‘gewone mensen’  waar ik mezelf ook toe rekende. Ze was na de oorlog in de journalistiek beland en schreef jarenlang voor Het Vrije Volk. Haar wekelijkse columns zijn nog steeds zeer leesbaar en grappig. Nu zou er onmiddellijk een boekje van zijn gemaakt, toen was dat nog niet zo gebruikelijk.
Ze werd in 1963 met voorkeurstemmen gekozen in de Tweede Kamer voor de PvdA, ze zou tot  1972 een van de bekendste kamerleden blijven. Ze was enige jaren lid van het partijbestuur en ook maakte ze deel uit van het bestuur van de World Press Photo.

Gerda Brautigam had een hekel aan christelijke fatsoensrakkers en was fel tegen een te strenge filmkeuring en bemoeienis van politici met wat er op de televisie werd getoond. Landelijke bekendheid kreeg ze met haar pleidooi voor beter en vooral smakelijker brood. Het was de tijd dat ‘Kingkorn’ populair werd, fabrieksbrood dat inderdaad nergens naar smaakte. Ze had veel aanhangers en kreeg veel steunbetuigingen maar er waren ook mensen die een gruwelijke hekel aan haar hadden.

Bij mijn moeder werd niet over partijpolitiek gesproken en op de Kweekschool in Nijmegen eigenlijk ook niet. Sommige leraren lieten weten de christelijke partijen te steunen: de ARP, de CHU of zelfs de SGP. Gerda Brautigam zorgde ervoor dat ik een duidelijke voorkeur kreeg voor de linkse partijen en de eerste keer dat ik mocht stemmen, Provinciale Staten maart 1966, stemde ik op  de PvdA.

Ook in Zaandam is een Gerda Brautigamstraat, in Leiden is zelfs een Gerda Brautigamsingel te vinden.