Vorige week heb ik gewerkt aan een klein fotoboekje met foto’s en teksten uit Berlijn. In de afgelopen vijfentwintig jaar was ik wel twintig keer op bezoek in die stad waar ik me thuis voelde. Dierbare herinneringen moet je koesteren.
Hierbij een van de aardigste foto’s, een herinnering aan een ochtend in Prenzlauerberg. Zoals gewoonlijk was ik er op een oude fiets, keek zomaar wat rond. En zag ik deze meubelzaak.
Het moet midden jaren negentig zijn geweest, toen in het voormalige Oost-Berlijn nog niet alles was opgeknapt en mooi gemaakt. Toen nog niet overal veel verdienende jonge mensen woonden die de oude bewoners uit hun huizen dreven en de huren met sprongen omhoog gingen. Berlijn was toen nog goedkoop, nog niet af.