
Deze buurt kende ik nauwelijks. Toen het nog was het mooi weer was, fietste ik door het Vondelpark naar de Hoofddorppleinbuurt. Ik belandde op de Jacob Marisstraat en het Jacob Marisplein. Het leek wel of ik de stad was uitgefietst en in een dorp ver buiten de stad terecht was gekomen. Rust en stilte en lage huizen met een vriendelijke uitstraling. De geveltjes van de eerste reeks huizen doen een beetje denken aan de gevels van oud-Amsterdam.
De Jacob Marisstraat is nog gebouwd in de tijd dat sloten een zelfstandige gemeente was ten westen van Amsterdam, Sloterdijk en de Baarsjes hoorden tot deze gemeente. Hier geen revolutiebouw zoals in de Pijp of Oud-West maar keurige middenstandswoningen voor de goedverdienende forens die in een rustige, dorpse omgeving wilde wonen.
Maar de stad heeft hen ingehaald. Even verderop verrijst de hoogbouw van Nieuw-West en ook in Sloterdijk worden de gebouwen alsmaar hoger.

Hier in de Jacob Marisstraat kan je nog genieten van ouderwets fraai metselwerk. Het moet voor de aannemers een genoegen zijn geweest om al hun ideeën in ingewikkelde patronen om te zetten. Als je goed kijkt zie je dat in de laatste jaren vooral aan de bovenkant talloze uitbouwen en opbouwen zijn verrezen op deze zeer gewilde panden in dit dorpse deel van Amsterdam.

Inderdaad heel bijzonder en dorps
LikeLike
Ik weet niet of je het kent. De Eeuwige Bron (Ayn Rand) is een geweldig boek, wanneer je geïnteresseerd bent in architectuur (en veel meer!). Lekker dik ook, voor de lange, koude winter… 🙂
LikeLike
Hele bijzondere geveltjes en dat in een grote stad.
LikeLike